Brak w islamie historycznego i teologicznego rozdziału religii i władzy doprowadził bardzo szybko do instrumentalnego traktowania religii w celu zdobycia władzy czy też dominacji nad innymi, nieraz od wieków wyznającymi islam. Przykładem tego są dzieje i współczesność islamu w Kamerunie, zwłaszcza w jego północnej części. Największy wpływ na dzieje tego regionu miała ekspansja Fulbe, dokonana w imię odnowy islamu. Uderzyła ona przede wszystkim w ościenne państwa muzułmańskie, by przejąć nad nimi władzę. Rozpędzona machina wojenna pozwoliła także Fulbe zapanować nad dużymi obszarami zamieszkałymi przez Kirdi, lecz – podobnie jak przez wieki inne państwa znad jeziora Czad – nie byli oni zainteresowani ich nawracaniem na islam. Kirdi stanowili bowiem tradycyjny rezerwuar niewolników, którzy przez wieki byli jednym z głównych źródeł dochodu dla rządzących elit muzułmańskich. Fulbe stworzyli feudalne imperium o charakterze teokratycznym, związanym ściśle z islamem, który stał się synonimem ich kultury i całego etosu. Islam był głównym filarem podtrzymującym i legitymizującym władzę. Tego procesu nie przerwała ani kolonizacja, ani rządy niepodległego Kamerunu. To powiązanie władzy z islamem reprezentowanym przez Fulbe zmotywowało inne muzułmańskie grupy społeczne i etniczne do sprzeciwu.