Praca powstała w ramach pracy magisterskiej Katarzyny Wcisło. Zafascynowana szczerością sztuki antycznej i „niepełnością” estetyki wabi-sabi stworzyłam serię ceramicznych figur i ich gipsowych negatywów, aby opowiedzieć historię człowieka, który zbierając swoje życiowe doświadczenia staje się naczyniem do ich interpretacji . Gipsowe formy pojawiły się jako czynnik kształtujący, wyeksponowane w estetycznej formie i pokazane jako nie mniej ważne niż docelowa postać. Sama „waza”, wykonana z czarnej gliny pokrytej tlenkami, ma sugerować kobiecość i jej zdolność do ogarniania, balansowania w organiczności i ponadczasowości, która występuje we wszystkich kulturach. Jest opowieścią o mojej podświadomej relacji z kobiecością archetypową, świętą i ziemską, wykształconą w relacjach.