Celem pracy jest prezentacja poezji stanu wojennego jako zjawiska literackiego, kulturowego i socjologicznego. Materiał badawczy stanowi ok. 1000 wierszy pomieszczonych w tomikach i antologiach, wydanych poza zasięgiem cenzury i w wydawnictwach emigracyjnych. W świadomości społecznej stan wojenny egzystować jako wojna i uosabiał najokrutniejsze doświadczenia faszyzmu i komunizmu. Wydarzenia te uformowały świadomość pokolenia, zdecydowały o poczuciu więzi pokoleniowej i obliczu artystycznym i etycznym.Praca składa się z dwóch części. W pierwszej - poświęconej okolicznościowej poezji stanu wojennego - omawia się zjawisko kontrafaktur, kreatywność języka, wskazuje się na kod kulturowy, liczne pastisze, cytaty i aluzje literackie oraz wzorzec romantyczno-martyrologiczny. II cz. dotyczy poezji “wysokiego obiegu”, m.in. twórczości Jastruna, Polkowskiego, Maja.