20 groszy 1949 – moneta dwudziestogroszowa, bita w miedzioniklu i alupolonie[1]. Odmiana w miedzioniklu wprowadzona do obiegu w dniu reformy walutowej z 30 października 1950 r., zarządzeniem z 14 lutego 1951 r. (M.P. z 1951 r. nr 14, poz. 196), odmiana w alupolonie 26 września 1956 r. zarządzeniem Ministra Finansów z 12 września 1956 r. (M.P. z 1956 r. nr 80, poz. 963). Moneta została wycofana z obiegu z dniem denominacji 1 stycznia 1995 r. zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].

Na monecie nie ma umieszczonego znaku mennicy[2].

Awers

[edytuj | edytuj kod]

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła bez korony, poniżej rok „1949", dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA” (nazwa państwa obowiązująca do 1952 roku)[2].

Rewers

[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajdują się cyfry „20", poniżej napis „GROSZY” wygięty w formę łuku, pod spodem, również w formie łuku, gałązka laurowa przepasana wstążką[2].

Stan monety widoczny na zdjeciach