STARA, SZKLANA MUCHOŁAPKA. PUŁAPKA NA MUCHY I OSY.
Opis z internetu.

Szanowni Państwo.

Stare, niezwykle oryginalne naczynie, które dziś sprzedaję jest jak na wiek cudnie zachowane, jedynie zakurzone co widać na zdjęciach. Zazwyczaj tego typu przedmioty mają tak duże uszkodzenia, że nie spełniają swojego przeznaczenia, czyli nie łapią niechcianych owadów, a tu muchołapka jest jak przeniesiona w czasie. Ja nie zauważyłam nawet najmniejszych ubytków, uszkodzeń. Co więcej jest też właściwie zdobiona gdyż na jej brzuścu odnajdujemy sześć wypukłych form w kształcie owadów latających.

Moja babcia mówiła, że niegdyś jej mama posiadała podobne naczynie, i do środka, do specjalnego wgłębienia wkrajała muchomora posypanego cukrem. Po pewnym czasie z grzyba tworzyła się trująca papka, która zwabiała i zabijała muchy, osy, a nawet mrówki. Bardzo zachwalała to szklane urządzenie, twierdziła, że taki sposób wystawiania trutki dawał gwarancje, że żadne domowe zwierzę nie spróbuje śmiertelnej mikstury. Teraz nawet nie trzeba zbierać muchomorów, wystarczy wsypać do środka, w szklane zagłębienie odpowiedni proszek jakiejkolwiek firmy owadobójczej i czekać na rezultat. Od osób stosujących takie pułapki (zachowane po dziadkach) słyszałam, że można jeszcze prościej. Wystarczy naczynie postawić na parapet, na spodzie położyć mięso, owoc lub ser, a w zagłębienie szkła wlać mydlin. Muchy wymęczone lataniem w pojemniku w końcu tonęły w mydlinach, które od czasu do czasu trzeba było tylko wymienić.

Podobne naczynia można obejrzeć w Muzeum Narodowym Rolnictwa: http://www.muzeum-szreniawa.pl/imuzeum/web/app.php/vortal/mucholapka_1.html

A oto opis takiego eksponatu:

„Muchołapka podobna była do klosza naftowej lampy z tą różnicą, że miała na spodzie trzy małe nóżki osadzone na krawędzi wydatnie wgiętej do środka naczynia, zaś górny otwór taki sam jak u butelki zatykany korkiem. Za przynętę dla much służył kawałek chleba, sera lub kartofel położony pod muchołapką, tuż pod jej dolnym otworem. Mucha dostawała się do wnętrza muchołapki zaraz potem jak wzlatywała z przynęty, którą raczyła się krócej lub dłużej. Znalazłszy się w muchołapce owad plątał się kilka chwil po naczyniu, spyniając się o jego szklane ściany, po czym tonął w serwatce.” /S. Nienałtowski, Wsi spokojna… Życie codzienne wsi Białe i okolicznych oraz tamtejsze zwyczaje i obyczaje w okresie międzywojennym/

Cudna rzecz, stylowa, klimatyczna i jak widać niezwykle przydatna. Polecam szczerze stareńkie szkło i zapraszam do jego aukcji.

Wymiary: wysokość z uchwytem do przenoszenia lub zawieszania pod powałą ok. 34 cm, wysokość liczona bez uchwytu i korka ok. 21, szerokość ok. 15 cm
Korek z korka
Stan idealny.
Proszę licytować rozważnie ponieważ zwroty nie wchodzą w rachubę