Sztuka po 1900 roku.

Arkady 2023.

Nowa, nieużywana, twarda oprawa.

Ten monumentalny tom to obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy interesują się sztuką współczesną.

Nie było dotychczas na polskim rynku publikacji, która by w tak kompetentny i wszechstronny sposób przedstawiła skomplikowane dzieje sztuki XX i XXI wieku aż po rok 2015.

Książka od razu została uznana za wyjątkowe wydarzenie w refleksji nad sztuką i sposobami jej prezentacji.

Mimo ogromu materiału umiejętnie wydobywa zasadnicze - według autorów - problemy pozwalające zrozumieć mechanizmy rządzące współczesną twórczością.

Autorami tej wyjątkowej publikacji są historycy i historyczki skupieni wokół powstałego w 1976 roku amerykańskiego pisma „October”: Rosalind Krauss, Hall Foster, Yve-Alain Bois, Benjamin H.D. Buchloh i David Joselit.

Środowisko zawiązane wokół czasopisma podważyło ówczesny dominujący model formalistycznego, stylistycznego ujęcia sztuki współczesnej, historii opartej o kolejno pojawiające się kierunki, reinterpretując najsłynniejsze dzieła i podstawy ich twórców.

Chociaż konstrukcja książki oparta jest o kolejne dekady, nie ma nic wspólnego z kronikarskiego kalendarza.

W obrębie dziesięcioleci szczegółowo analizowane są wybrane kluczowe wydarzenia, dzieła, najwybitniejsi twórcy, wystawy, publikacje, działalność krytyków i teoretyków.

Zjawiska analizowane są z czterech punktów widzenia, reprezentują cztery postawy badawcze, różne możliwe ujęcia sztuki.

Bo z prezentacją artystycznej kreacji łączą się nierozdzielnie odmienne sposoby jej interpretacji.

Zespół autorski zaznajamia nas między innymi z zagadnieniami formy, tematu, interpretacji, szkół psychoanalizy, marksizmu, instytucji, kontrkultury, językoznawstwa, dekonstrukcji, globalizmu, dekolonizacji, rynku, kultury masowej, feminizmu czy reprezentacji osób nieheteronormatywnych.

Dostrzegając ścisłe powiązania plastyki z literaturą, muzyką, polityką, autorzy ukazują sztukę współczesną w całym jej bogactwie i komplikacji.

Ukazanie różnorodności interpretacyjnej pozwala nawiązać książce dialog z czytelnikami.

Jego kontynuacją są dwie rozmowy autorów książki, „dyskusje przy okrągłym stole”, wprowadzające dodatkowy polemiczny wątek w namyśle nad współczesnością.

Dyskusje dzielą książkę na dwie części, z granicą ustaloną na rok 1945.

Pierwsza łączy się wokół formuły umacniającego się modernizmu, druga – wokół jego erozji: spektaklu, relacyjności, polityczności.

Takie rozłożenie akcentów wzmacnia dodatkowo rozbudowany w książce wątek dziejów fotografii i mediów masowych.

Wojciech Włodarczyk

Stron: 896

Format: 22x28,5 cm

Okładka: twarda

Wydawnictwo: Arkady