Łempicka malowała od końca lat dwudziestych w swoim charakterystycznym,

klasycznym stylu. Połączenie cech stylistycznych zaczerpniętych z francuskiego

kubizmu, powojennego puryzmu i neoklasycyzmu, własne studium wczesnych

włoskich mistrzów i realistycznych trendów w Niemczech, Łempicka stworzyła

swój własny odważny styl figuratywny.

Zarówno tytuł " Wiosna", jak i tematyka inspirowana jest duchem renesansu, podczas

gdy elementy gestu czerpią inspirację z filmów niemych. Tutaj ponownie Łempicka

osiągnęła owocną syntezę.

"Wiosna" z 1928 roku powstała w okresie, gdy malarka osiągnęła już pełnię swego

talentu i jako portrecistka była bardzo ceniona w bogatym i artystycznym Paryżu.

Popularność Tamary Łempickiej wciąż rosła, a z nią również sukces finansowy artystki.

Na prezentowanym obrazie zatytułowanym "Wiosna" - dwie młode kobiety przytulają

się do siebie a jednocześnie przytulają do siebie symbol wiosny czyli kwitnący biały bez.

W ich rozmarzonych spojrzeniach widać radość z nadejścia najpiękniejszej pory roku,

która zawsze przynosi nadzieję na dobre zmiany na nadchodzący czas.