Stan Nowy nie używany.

Signo to nazwa dwóch analogowych modeli telefonów przyciskowych firmy Deutsche Telekom z lat 90-tych.

Znak czerwony z 1992 roku

Historia

Redagować

Do początku lat 90. telefony można było kupić wyłącznie bezpośrednio w Deutsche Bundespost i trzeba je było wypożyczać. Po wygaśnięciu tzw. monopolu pocztowego nowo powstały Deutsche Telekom przejął zarządzanie połączeniami stacjonarnymi. Użytkownicy prywatni mogli teraz kupować telefony wszystkich producentów, zamiast wynajmować urządzenia na poczcie. Telekom zaoferował także własny telefon Signo. Był produkowany w latach 1991-1996 i sprzedawany w cenie od 114 do 128 DM lub można go było wypożyczyć za miesięczną opłatę podstawową w wysokości 3,90 DM. [ 1 ] Rozszerzony Signo 2 uzupełnił ofertę z 1993 roku i ostatecznie zastąpił Signo z 1996 roku. [ 2 ]

Urządzenia

Redagować

Telefony zostały wyprodukowane przez firmę Siemens , która otrzymała nagrodę iF za wzornictwo produktu na targach Cebit w 1991 roku . [ 3 ] Signo był dostępny w kolorach fioletowym, błękitnym, ciemnobrązowym, antracytowym i starej bieli. Pozostałe kolory były limitowanymi produktami na zamówienie i nie pochodziły od Telekomu.

Na górze urządzenia znajduje się klawiatura numeryczna oraz przyciski funkcji dodatkowych (wyciszanie mikrofonu, przycisk konfiguracji, ponowne wybieranie numeru oraz przycisk uziemienia lub lampy błyskowej ). Przycisk konfiguracji jest wymagany do wprowadzenia ustawień w telefonie. Pod słuchawką znajduje się zdejmowana plastikowa osłona, pod którą znajduje się kartka papieru, na której można wpisać numery straży pożarnej, numer alarmowy oraz własny numer telefonu.