Oferuję najbardziej pożądany meteoryt we wszechświecie: KSIĘŻYC.

Oficjalna nazwa: Northwest Africa 11474.
Skrót: NWA 11474.
Klasyfikacja: Lunar (feldsp. breccia)
Miejsce znalezienia: 2017
Lokalizacja: Mauretania.
W ramach oferty meteoryty w przedziale wagowym 0,23-0,46 g.

Okazy są autentyczne. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Meteorytowego oraz Międzynarodowych Stowarzyszeń Kolekcjonerów Meteorytów: GMA (Global Meteorite Association - member number: G0080) i I.M.C.A. (International Meteorite Collectors Association - member number: IMCA #9040).

Do okazów załączam piękne, ręcznie wypisane certyfikaty autentyczności zabezpieczone hologramem.

Do każdego zamówienia dodaję upominek w postaci skamieniałego zęba prehistorycznego rekina.

Każdy okaz znajduje się w wysokiej jakości ramce "próżniowej" dającej spektakularny efekt zawieszenia obiektu w przestrzeni.

Cena dotyczy 1 (jednego) okazu.

Meteoryty pochodzące z Księżyca są w większości fragmentami skał bazaltowych, które z wyglądu bardzo przypominają ziemskie bazalty (bazalt - masywna, szaroczarna lub ciemnoszara skała, czasami porowata, występują w niej pęcherzyki, które powstały w wyniku ucieczki gazów ze stygnącej lawy). Ich rozpoznawanie jest więc niezwykle trudne - nawet specjalistom trudno jest odróżnić bazalt księżycowy od ziemskiego bez szczegółowych badań. Wiele z meteorytów księżycowych odnaleziono na Antarktydzie, gdzie łatwo było je zidentyfikować na powierzchni pól lodowych. Okazy znajduje się również na pustyniach w miejscach, gdzie zwykle nie ma żadnych kamieni.

Jak skały z Księżyca znalazły się na Ziemi?
Potrzebny jest ogromny meteoryt uderzający w powierzchnię Księżyca. Aby uciec z pola grawitacyjnego Księżyca, cząstka materii musi osiągnąć prędkość 2,38 km/s. Jeśli prędkość ta będzie mniejsza niż 3,5 km/s meteoroid nie będzie mógł pokonać pola grawitacyjnego Ziemi i osiągnąć orbity heliocentrycznej, będzie poruszać się wtedy po zacieśniającej się orbicie geocentrycznej. Cząsteczki te po kilku dziesięcioleciach dotrą do Ziemi. Część z tych, które osiągną orbitę heliocentryczną będzie mieć zbliżenia do Ziemi. Podczas tych przybliżeń pole grawitacyjne naszej planety będzie znacznie zmieniać orbitę meteoroidów. Niektóre z nich mogą po kilku takich zbliżeniach wejść na orbitę kolizyjną z Ziemią. Czas potrzebny do zderzenia jest wtedy jednak znacznie dłuższy - dwie trzecie z nich spada na naszą planetę w ciągu 50 tysięcy lat, reszta - w ciągu miliona lat.

Źródło:
http://www.ptmet.org.pl/old/psm/moon.htm

Na życzenie faktura (VAT 23% wliczony w cenę).