Wstęp

Tematyczny wykaz rozdziałów

KSIĘGA PIERWSZA

NAPOMNIENIA POŻYTECZNE W ŻYCIU DUCHOWYM

O naśladowaniu Chrystusa i wzgardzeniu wszystkimi marnościami świata

O pokorze w ocenianiu samego siebie

O nauce prawdy

O roztropności w postępowaniu

O. czytaniu Pisma Świętego

O nieuporządkowanych uczuciach

O unikaniu próżnej nadziei i wyniosłości

O unikaniu poufałości

O posłuszeństwie i uległości

O wystrzeganiu się nadmiaru słów

O dążeniu do pokoju i o gorliwości w czynieniu postępów

O korzyściach płynących z przeciwności

O oddalaniu pokus

O unikaniu pochopnych posądzeń

O czynach dokonywanych z miłości

O cierpliwym znoszeniu przywar drugiego

O życiu zakonnym

O przykładach świętych Ojców

O ćwiczeniach dobrego zakonnika

O umiłowaniu samotności i milczenia

O skrusze serca

O rozważaniu nędzy człowieka

O rozpamiętywaniu śmierci

O sądzie i karach za grzechy

O gorliwym naprawianiu całego naszego życia

KSIĘGA DRUGA

ZACHĘTY DO ŻYCIA WEWNĘTRZNEGO

O zwróceniu się do wnętrza

O pokornym powierzeniu się

O człowieku dobrym, pełnym pokoju

O czystości serca i prostocie intencji

O zastanawianiu się nad sobą

O radości czystego sumienia

O miłowaniu Jezusa ponad wszystko

O serdecznej przyjaźni z Jezusem

O braku jakiejkolwiek pociechy

O wdzięczności na łaskę Bożą

O tym, jak mało jest miłujących krzyż Jezusa

O królewskiej drodze krzyża świętego

KSIĘGA TRZECIA

O POCIECHACH WEWNĘTRZNYCH

O wewnętrznych słowach Chrystusa do wiernej mu duszy

O tym, że prawda przemawia wewnątrz, bez odgłosu słów

O tym, że słów Boga trzeba słuchać z pokorą i że wielu je lekceważy

O tym, że przed Bogiem mamy chodzić w prawdzie i pokorze

O cudownym uczuciu miłości Bożej

O próbach prawdziwej miłości

O potrzebie ukrywania łaski pod strażą pokory

O złym mniemaniu o sobie w obliczu Boga

O odnoszeniu wszystkiego do Boga, naszego celu ostatecznego

O wzgardzeniu światem i słodyczy służenia Bogu

O konieczności badania i powściągania pragnień serca

O nauce cierpliwości i walce z przeciwnościami

O posłuszeństwie pokornego podwładnego na wzór Jezusa Chrystusa

O rozważaniu nieznanych wyroków Bożych i niepysznieniu się żadnym dobrem

O odpowiedniej postawie i słowach w każdej sytuacji

O tym, że prawdziwej pociechy należy szukać jedynie w Bogu

O składaniu wszelkich trosk w Bogu

O cierpliwym przyjmowaniu doczesnych utrapień za przykładem Chrystusa

O znoszeniu krzywd i kto jest naprawdę cierpliwy

O wyznaniu własnej niemocy i o niedolach tego życia

O tym, że w Bogu tylko, ponad wszelkimi dobrami i darami, należy szukać odpoczynku

O rozpamiętywaniu licznych dobrodziejstw Bożych

O czterech przyczynach wielkiego pokoju

O unikaniu niezdrowego zainteresowania cudzym życiem

Na czym polega stały pokój serca i prawdziwy postęp w doskonałości

O doskonałej wolności ducha, łatwiej osiąganej pokorną modlitwą niż czynami

O tym, że miłość własna najbardziej oddala od dobra najwyższego

Przeciw językom oszczerców

W jaki sposób wzywać Boga i błogosławić wobec grożącej udręki

O upraszaniu Bożej pomocy i o nadziei odzyskania łaski

O porzuceniu wszystkich stworzeń dla odnalezienia Stwórcy

O zaparciu się samego siebie i wyrzeczeniu wszelkiej pożądliwości

O niestałości serca i o kierowaniu wszystkiego do Boga, naszego celu ostatecznego

O tym, że kochający rozkoszuje się Bogiem nade wszystko i we wszystkim

O tym, że to życie nigdy nie jest wolne od pokus

O fałszywych sądach ludzkich

O wolności serca płynącej z czystego i całkowitego wyrzeczenia się siebie

O odpowiednim kierowaniu sprawami zewnętrznymi i uciekaniu się w niebezpieczeństwach do Boga

O właściwym usposobieniu przy załatwianiu spraw

O tym, że człowiek sam z siebie nic nie ma dobrego i niczym nie powinien się chełpić

O odrzucaniu wszelkich doczesnych zaszczytów

O tym, że pokoju nie należy opierać na ludziach

Przeciw czczej i świeckiej wiedzy

O nieprzywiązywaniu się do rzeczy zewnętrznych

O tym, że nie wszystkim należy wierzyć, i o łatwości potknięcia się w słowach

O pokładaniu ufności w Bogu, gdy uderzają w nas pociski słów

O tym, że wszystkie trudy należy cierpliwie znosić ze względu na życie wieczne

O dniu wieczności i o trudach tego życia

O pragnieniu życia wiecznego i o dobrach przyobiecanych walczącym

O tym, jak człowiek w swym opuszczeniu powinien się powierzać w ręce Boga

O tym, że powinniśmy się ćwiczyć w rzeczach drobnych, gdy nie potrafimy w wielkich

O tym, że człowiek powinien uważać siebie za godnego nie pociech, lecz chłosty

O tym, że łaska Boża nie przychodzi do zakochanych w rzeczach ziemskich

O różnicach w działaniu natury i łaski

O zepsuciu natury i skutecznym działaniu łaski Bożej

O potrzebie samozaparcia i naśladowania Chrystusa w dźwiganiu krzyża

O tym, że człowiek nie powinien się załamywać, gdy zdarza mu się upadek

O tym, że nie należy badać spraw wznioślejszych i tajemnych wyroków Bożych

O konieczności pokładania całej nadziei i ufności w samym Bogu

KSIĘGA CZWARTA

O SAKRAMENCIE OŁTARZA

Gorąca zachęta do Komunii świętej

Z jak wielką czcią należy przyjmować Chrystusa

O tym, że w tym Sakramencie objawia się człowiekowi wielka dobroć i miłość Boga

O pożytku częstego przyjmowania Komunii świętej

O wielu dobrach otrzymywanych przez pobożnie przyjmujących Komunię

O godności tego sakramentu i o stanie kapłańskim

O tym, jak należy przygotowywać się do Komunii

O roztrząsaniu własnego sumienia i o postanowieniu poprawy

O ofierze Chrystusa na krzyżu i ofiarowaniu siebie

O tym, że siebie i wszystko swoje mamy ofiarować Bogu i modlić się za wszystkich

O tym, że Komunii świętej nie należy opuszczać z błahego powodu

O tym, że Ciało Chrystusa i Pismo Święte są szczególnie potrzebne wierzącej duszy

O tym, jak bardzo gorliwie powinniśmy się przygotowywać do przyjęcia Chrystusa

O tym, że dusza pobożna powinna całym sercem pragnąć zjednoczenia z Chrystusem w Najświętszym Sakramencie

O gorącej tęsknocie niektórych ludzi za Ciałem Chrystusa

O tym, że łaskę pobożności osiąga się przez pokorę i zaparcie się samego siebie

O tym, że nasze potrzeby powinniśmy powierzać Chrystusowi i prosić Go o łaskę

O gorącej miłości i gwałtownym pragnieniu przyjęcia Chrystusa

O tym, że zamiast roztrząsać tajemnice Sakramentu, człowiek powinien pokornie naśladować Chrystusa, poddając swe zmysły świętej wierze