Od wydawcy:

Książka w sugestywny sposób przedstawia rolę przemocy w kształtowaniu się kultury i cywilizacji. Autor, profesor socjologii na uniwersytecie w Getyndze. zebrał w jednym tomie swoje rozważania o kondycji ludzkiej, które wcześniej były przedmiotem jego wykładów i publikacji.
Człowiek, istota śmiertelna, wciąż czuje się zagrożony przez innych ludzi. Chciałby być nietykalny, chroniony i pewien swojej egzystencji. W tym celu podporządkowuje sobie innych, chce zyskać nad nimi prymat. Sięga po przemoc, gdyż tylko w ten sposób zaspokaja swoje drżenie do władzy absolutnej. Niszczy innych, aby samemu przetrwać. Niekiedy jednak robi to wyłącznie "dla sztuki", to jeden z wielu paradoksów wpisanych w uogólnienie dziejów gatunku ludzkiego, analizowanych tutaj z perspektywy uważnego, wnikliwego obserwatora ludzkich zachowań, obleczonych w szatę swoistego mitu. Autor wystrzega się patosu, w krótkich zdaniach zaciska pętlę wokół ludzkich skłonności do stosowania przemocy czy lubowania się w niej: w walec, w torturach, podczas masakry, pościgu i ucieczki, w dziele niszczenia, a także - tworzenia kultury.

stron 226
Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999 r.
ISBN 83-7023-666-9
miękka okładka
stan: bardzo dobry -
uwaga: minimalne otarcia okładki, ślad po metce z ceną na tylnej okładce

(Reg. 2B)