opis: "Właściwie trudno mi coś konkretnego o tej książce napisać – to jest po prostu dobry, rzetelny kryminał; jest tu w zasadzie wszystko, czego oczekujemy od tego typu literatury: wartka akcja, wiarygodna intryga, potoczysty język, delikatny humor, malownicze postacie i błyskotliwe dialogi. Nie obyło się jednak bez błędów: lekarz stwierdza, że alkoholowa amnezja to dipsomania – doktor Google mówi coś całkiem innego: dipsomania to potrzeba picia alkoholu. Na uwagę zwraca intrygująca wypowiedź Downara: na stwierdzenie przesłuchiwanego, że nikt mu niczego nie dowiedzie pada odpowiedź: „co mógłbym panu dowieść, to by się dopiero pokazało” – czy jest to delikatna sugestia, że „dajcie mi człowieka, a paragraf już się znajdzie”? Są też ciekawe mądrości milicyjne: „przestępca jest jak owoc, trzeba mu pozwolić dojrzeć, a wtedy sam wpada nam w ręce”; szkoda tylko, że niektóre postacie narysowane są trochę zbyt grubą kreską, szkoda też, że nie ma tu żadnych elementów z epoki – jedynie Downar mówi malarce, że jej uroda przypomina mu Marinę Vlady. Pytanie też jakich elementów z epoki można by oczekiwać – odkryłem, że od gazetowego pierwodruku do książkowego wydania minęło aż jedenaście lat! Powieść ta, pod odrobinę innym tytułem, („W kręgu podejrzeń”) ukazywała się w 61 odcinkach w „Dzienniku Łódzkim” od 24 grudnia 1964 roku do 6 marca 1965 roku – a wydano ją w „Jamniku” pod koniec 1975 roku. A, co jeszcze ciekawsze, w książce pada zdanie skierowane do prokuratora Borzyckiego: „Twoje przemówienie było znakomite. To będzie szlagier roku 1961!” – w gazecie tej wypowiedzi nie ma. Próba odtworzenia chronologii pisania książek przez ZZZ wydaje się być więc bardzo trudna. A dla ciekawych: powieść wydano w 1978 roku na Słowacji pod tytułem „V kruhu podozrenia”." (Klub Mord)