Oryginalne duże zdjęcie z okresu II wojny światowej z podpisem, wymiary 18 x 24 cm; Generał Wehrmachtu Erich Schneider.

1 stycznia 1940 awans na pułkownika. 20 czerwca 1940 roku został mianowany dowódcą Pułku Artylerii 103 . Od lata 1941 dowodził swoim pułkiem wówczas na Wschodzie 4 Dywizji Pancernej przy Grupie Armii „Środek” w Rosji. Jeszcze przed przemianą pułku na Pułk Artylerii Pancernej 103, w połowie listopada 1941 r. musiał zrezygnować z dowodzenia z powodu odniesionej rany. Od 12 marca 1942 r. ponownie był kierownikiem wydziału w biurze uzbrojenia armii. 24 listopada 1942 objął dowództwo 4. Dywizji Pancernej i 1 stycznia 1943 roku awansował do stopnia generała dywizji. Wiosną 1943 roku wyróżnił się w rejonie Kurska ze swoją dywizją w zamykaniu frontalnej luki między 2 Armii i 2 Armii Pancernej i 5 maja 1943 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Żelaznego Krzyża. Od 1 czerwca 1943 roku ponownie podjął działalność urzędową jako szef zespołu ds. badań broni w biurze zbrojeniowym armii. W związku z tym 1 lipca 1943 r. otrzymał awans do stopnia generała porucznika. 28 grudnia 1944 r. został mianowany dowódcą 14. Dywizji Piechoty. Z tą dywizją walczył na początku 1945 roku w Prusach Wschodnich oraz w kotle Heiligenbeil i został odznaczony 6 marca 1945 liśćmi dębu do Krzyża Kawalerskiego Żelaznego Krzyża. Już 20 marca 1945 roku został zastąpiony przez swoje dowództwo, gdyż spotkał się z pośpiesznymi interwencjami ze strony FHQ i wysokich przywódców partyjnych w swoim dowództwie, co ostatecznie przyniosło mu nawet Gestapo-Haft. Po kapitulacji znalazł się wówczas w niewoli zachodnich sojuszników. Większość tego czasu spędził w szpitalu w Zell am See. Zwolniony 1 sierpnia 1947 r.

Jeśli jesteś zainteresowany, możesz dopytać o cenę.

Oświadczam iż nie propaguję ideologii nazistowskiej, przedmiot wyłącznie kolekcjonerski lub może służyć do rekonstrukcji Historycznych