Art Program zastępowania agresji Arnold P. Goldstein, Barry Glick, John C. Gibbs

Wydanie poprawione.

Dr Goldstein pracował od 1963 roku na wydziale psychologii klinicznej Uniwersytetu Syracuse jako wykładowca i dyrektor Instytutu Psychoterapii, którym kierował do 1980 roku. W 1981 roku założył Instytut Badań nad Agresją, którym kierował do przejścia na emeryturę. Dr Goldstein całą swoją karierę, zarówno jako naukowiec jak i praktyk, poświęcił problemom trudno dostępnych pacjentów. Od 1980 roku jego działalność koncentrowała się na problemach agresji i przemocy.

Trening Zastępowania Agresji (Agression Replace-ment Training, ART) opracowano w celu ograniczenia przemocy i zachowań agresywnych wśród dzieci i młodzieży. Stosowany w szkole ma on również zwiększyć poczucie bezpieczeństwa uczniów. Wdraża się go także jako program interwencyjny, ukierunkowany na zmianę zachowania osób agresywnych. Trening stworzono z myślą o pracy z młodzieżą z placówek poprawczych, a później przystosowano do potrzeb szerokiej grupy odbiorców, dzięki czemu można go realizować w różnych instytucjach oświaty (przedszkolach, szkołach podstawowych i średnich), placówkach opiekuńczo--wychowawczych czy oddziałach psychiatrycznych.

Program zastępowania agresji (ART) to jedna z wielu interwencji poznawczych, stosowanych obecnie wobec zagrożonej młodzieży. Zachęcam do opanowania technik ART i stosowania ich biegle, precyzyjnie i umiejętnie. Jednocześnie polecam zgłębianie złożonego zagadnienia, jakim są interwencje poznawczo-behawioralne tak, aby jak najlepiej dostosować program do potrzeb waszych klientów, przygotowując ich do roli konstruktywnych, aktywnych obywateli we własnych społecznościach.

ART został opracowany na podstawie jeszcze jednej zasady analitycznej: ma być dostosowany i zróżnicowany. Ta zasada podkreśla fundamentalne założenia Programu zastępowania agresji. Pragnęliśmy, żeby ART był dostosowany, tzn., żeby zaspokajał określone potrzeby młodzieży przestępczej, dla której został stworzony. Jednak, dostosowując program, należy brać pod uwagę również finalne cele klienta, czyli, w tym przypadku, redukcję agresji i przemocy wśród nieletnich przestępców. Trzeba także pamiętać o dorosłej i odpowiedzialnej jednostce, która wprowadzi program do określonego środowiska, a pod jego koniec zapewni, że w ramach ART wykonano założone w nim zadania. Zaprojektowaliśmy ART, żeby, choć częściowo odpowiedzieć na cztery istotne elementy (oraz cztery poniższe pytania) dostosowanego programowania:

Jaka jest grupa docelowa?
Kim jest towarzyszący jej dorosły, wprowadzający program?
Jakie są interwencje?
Jakie są cele końcowe?

ART został także zaprojektowany jako program zróżnicowany. Program zróżnicowany to taki, który wchodzi w skład szeregu programów z dobrze zdefiniowanymi celami i zakresem, który staje się częścią continuum programów i usług jak najlepiej spełniających rosnące i rozwijające się potrzeby klientów. Patrząc wstecz, największe uznanie należy się mojemu drogiemu współpracownikowi i przyjacielowi, dr Arnoldowi Goldsteinowi, za to, że wspólnie ze mną poważnie traktował fundamentalne zasady, na których rozwinęliśmy ART, w jak najlepszy sposób adaptował go do poszczególnych grup i był umiejętnym i kompetentnym doradcą.

Na zakończenie zachęcam wszystkich Czytelników tej książki do szlifowania umiejętności nabytych poprzez trening ART i uzupełniającą superwizję, ćwiczenia i doskonalenie się oraz wzmacniam w dążeniu do uzyskania świadectw i certyfikatów potwierdzających zdobyte umiejętności.

Ze wstępu, Barry Glick , Ph.D., NCC, ACS