Antoni UNIECHOWSKI (1903-1976)
Pioruny, 1975r.

Tusz lawowany, papier, 15 x 15 cm,
Sgnowany w kontrze, p.d. "AU"
Na odwrociu napis autora tuszem: „ Rys. str. 18” oraz ołówkiem "Pioruny w Rusinowiczach".
Rusinowicze (błr. ; ros. ) – wieś na Białorusi, w rejonie mińskim obwodu mińskiego, około 17 km na południe od Mińska, na prawym brzegu Ptyczy.
W wyniku II rozbioru Polski Rusinowicze znalazły się w 1793 roku w Imperium Rosyjskim. Ostatnim właścicielem majątku był Janusz Uniechowski, ojciec Antoniego Uniechowskiego[3]. Uniechowscy doprowadzili w ciągu XIX wieku majątek do rozkwitu.
Uniechowscy wybudowali, prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku, na wałach dawnego grodziska duży murowany dwór. Jego skrzydła były parterowe, a centralna część piętrowa, z portykiem z czterema kolumnami podtrzymującymi trójkątny szczyt w wielkim porządku. Po pewnym czasie dobudowano do prawego skrzydła prostokątnego budynku poprzeczne skrzydło, a jeszcze później po lewej stronie wzniesiono dwukondygnacyjną oranżerię, będącą także ogrodem zimowym[3].

We dworze znajdowało się wiele cennych zbiorów, będących pamiątkami rodzinnymi. Do cenniejszych należała np. zbroja turniejowa z epoki Maksymiliana I, z ogromnym siodłem z oparciami, która później szczęśliwie trafiła do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

Do pracy dołączona fiszka ze szczegółami dla drukarni.
Rysunek stanowi oryginał ilustracji do książki Krystyny Uniechowskiej - Uniechowski opowiada czyli Tajemnice mafii antykwarskiej, Czytelnik, 1975, str.87