Album fotografii „Na imię mi było Krzysztof…”

„Na imię mi było Krzysztof…” –  tajemna siła prostego wyznania poety, świadomego swego przeznaczenia, świadomego ulotności, a jednocześnie jedyności konkretnej ludzkiej istoty. Fotografie uobecniają osobistą historię Krzysztofa – czułego syna i męża, przyjaciela, żołnierza, podchorążego „Krzysia”. Spoglądamy wstecz – do początków życia poety, ciesząc się pięknem i prawdą zatrzymanych zdarzeń dziecięcego i młodzieńczego rytmu, w relacjach z najbliższymi – rodzicami, zwłaszcza z ukochaną matką, z przyjaciółmi, w tym z ukochanymi domownikami – psami: Fredem, potem Danem. Siła fotograficznych kadrów otwiera przed nami rzeczywistość minioną jego i bliskich; w tym szczególnie intymną, zapisaną w poezji – miłość Krzysztofa i Barbary, żony poety.

Fotografie Krzysztofa w połączeniu z jego słowem – poetyckimi komentarzami do czasu minionego, lirycznymi wyznaniami miłości, przyjaźni, gorzkimi refleksjami i ciemnymi przeczuciami, budują na kartach albumu elegijny, bolesny dialog pamięci.

Zdjęcia pochodzą  z albumów sporządzonych po 1945 roku przez matkę poety, Stefanię Baczyńską (w zbiorach Muzeum Literatury), w tym z zespołu  nieznanych dotąd szerzej fotografii nastoletniego Krzysztofa, z wyjątkowym kadrem: jedynym wspólnym zdjęciem z matką i ojcem, Stanisławem Baczyńskim.