Najczęściej spotykane i wybierane buty w górach bardzo wysokich. Wyjątkowo ciepłe i lekkie. Gruba skorupa zewnętrzna zabezpieczona jest membraną Gore-Tex. Całe wnętrze buta i botki wewnętrzne pokryte są srebrną warstwą odbijającą promieniowanie cieplne.
Nie będę się tutaj rozpisywał o cechach technicznych tych butów, bo długo by trzeba, a jest tego pełno w sieci. Zresztą, jak ktoś szuka tego rodzaju obuwia to doskonale wie czego szuka.

Buty kupiłem w sklepie Sherpa na wyprawę na Aconcagua. Tam były używane jeden dzień w obozie bazowym - bardziej dla sprawdzenia i pewnej przyjemności, niż z potrzeby. Wyjątkowo wredna w tym czasie pogoda nie pozwoliła na atak szczytowy, więc zwinięte w plecaku wróciły buty ze mną do domu i od tego czasu kurzą się w szafie.
Zewnętrzny tekstylny gaiter był mocno zwijany do transportu, co uszkodziło nieco wykonane z plastiku literki napisu Millet. To defekt jedynie estetyczny, niemający absolutnie żadnego wpływu na funkcjonalność butów. Ich stan oceniam na bliski nowym. Ślady mojego spaceru po Plaza de Mulaz są widoczne w delikatnych otarciach na podeszwach. No i te literki. Poza tym trudno się do czegoś przyczepić.

Buty tego typu należy kupować o numer, a nawet dwa numery większe od tych noszonych normalnie w góry. Musi być miejsce na grube skarpety, stopa puchnie na wysokości, a jakiekolwiek uciskanie, ograniczenie dopływu krwi to pewne odmrożenia.
Ja mam stopę długą na 26,5 cm. Noszę buty w rozm. 42 czasem 43. Millety nie mają oddzielnej, wyciąganej wkładki, którą mógłbym zmierzyć, ale po włożeniu bosej stopy do botka i dopchaniu palców maksymalnie do przodu - z tyłu za piętą pozostaje mi ok. 2,5 do 3 cm zapasu.
Są więc spore te buty, ale takie mają być. Po założeniu grubej skarpety i mocnym związaniu botka, całkiem dobrze trzymały się stopy. Nie występowały żadne otarcia, czy odciski.