Płyta Audio CD
.

Georg Friedrich Haendel
.

Wassermusic - Water Music - Muzyka na wodzie
.

Feuerwerkmusik - Music for the Royal Fireworks - Muzyka dla Królewskich Ogni Sztucznych

.

Gatunek: Muzyka klasyczna
.

Seria: Vienna Master Series
.

Wydanie: 1991 Niemcy

.

Stan CD: idealny, ani razu nie odtwarzana
.

Stan opakowania: bardzo dobry, bez folii

.

Uwaga: druga widoczna na zdjęciach płyta (z czerwoną obwódką) - gratis

.

Więcej szczegółów na zdjęciach

.

Opis utworów

.

Muzyka na wodzie (Water Music) – instrumentalna kompozycja Georga Friedricha Händla. W katalogu dzieł Handla figuruje jako trzy suity (F-dur, D-dur i G-dur). Dzieło to stanowi przykład barokowej muzyki rozrywkowej. Jest to jedno z najpopularniejszych dzieł Händla.

.

Water Music została przez Händla wykonana z okazji przejazdu króla Jerzego I po Tamizie. Według części muzykologów, znajdują się w niej utwory, które powstały na trzy różne okazje. Zostały skomponowane na użytek szerszej publiczności, w ramach popularnej wówczas plenerowej muzyki rozrywkowej, granej w parkach i pałacowych ogrodach. Jednak badacz tej tematyki – Christopher Hogwood stwierdził, że kompozycja stanowi "jedną długą sekwencję części". Na kompozycję składają się tańce dworskie, tańce ludowe, kantylenowe, adagia, arie. Dzieło to przeznaczone zostało do wykonywania na wolnym powietrzu, co wymuszało skład orkiestry opartej na smyczkach i zwiększonej obsadzie instrumentów dętych.

.

Z powstaniem utworu wiąże się anegdota, która jest kwestionowana przez Christophera Hogwooda:
Händel, który pełnił funkcję kapelmistrza na dworze elektora hanowerskiego, samowolnie porzucił pracę, udając się do Londynu z nadzieją na zrobienie szybkiej kariery na dworze królowej Anny, wielbicielki jego muzyki. Nagła śmierć królowej i objęcie tronu właśnie przez elektora Hanoveru, położyły kres tym planom. Za namową przyjaciół, mistrz uciekł się do podstępu. Skomponował kilka drobnych utworów przeznaczonych do wykonywania na wolnym powietrzu i kiedy pewnego dnia król wypłynął na przejażdżkę po Tamizie, podpłynął na swej łodzi. Nierozpoznany, zaprezentował swoją kompozycję. Król był oczarowany i przywrócił Händla do łask.

.

Drugim znaczącym dziełem Händla o podobnym charakterze jest Muzyka dla Królewskich Ogni Sztucznych (Music for the Royal Fireworks) powstała w 1749 roku.

.

Muzyka ogni sztucznych (Music for the Royal Fireworks, HWV 351) – suita skomponowana przez Georga Friedricha Händla w 1749 roku na zamówienie Jerzego II Hanowerskiego, króla Wielkiej Brytanii. Utwór miał być muzyczną oprawą pokazu ogni sztucznych urządzanego 27 kwietnia 1749 roku w Green Park w Londynie z okazji zakończenia wojny o sukcesję austriacką i podpisania pokoju w Akwizgranie w 1748 r.

.

Pierwsze publiczne wykonanie suity odbyło się 21 kwietnia 1749 roku w parku Spring Gardens (obecnie Vauxhall Gardens) w południowym Londynie. Zainteresowanie było ogromne. Tłumy zmierzające na koncert (ponad 12 tys.) spowodowały jeden z pierwszych korków w historii Londynu, blokując na trzy godziny centrum miasta i Most Londyński. Koncert był ogromnym sukcesem Händla.

.

27 kwietnia odbył się pokaz ogni sztucznych przygotowany i nadzorowany przez komendanta arsenału królewskiego w Woolwich, kapitana Thomasa Desaguliers'a (był najmłodszym synem znanego pastora i naukowca Johna Theophilusa Desaguliers'a). Scenograf i architekt Giovanni Niccolò Servandoni zbudował ogromne dekoracje składające się z kolumn, łuków i alegorycznych rzeźb, które były czymś w rodzaju "rusztowań" dla ogni sztucznych. Orkiestra wykonująca suitę (100 muzyków) siedziała w specjalnie dla niej zbudowanym pawilonie. Tym razem nie wszystko poszło tak szczęśliwie, jak tydzień wcześniej. Nie dość, że dzień był deszczowy to z powodu zawalenia się wielkiej płaskorzeźby przedstawiającej Jerzego II zapalił się budynek, w którym przechowywano fajerwerki. Ładunki eksplodowały, budynek spłonął doszczętnie. Koncert jednak dokończono.

.

Muzyka ogni sztucznych składa się z dwóch części - uwertury, którą grano przed puszczaniem fajerwerków i suity małych utworów, granych w czasie pokazu i alegorycznie odpowiadających niektórym jego fragmentom. Suita zawiera: bourrée, largo alla siciliana zatytułowane La Paix (Pokój), allegro pt. La Réjouissance (Radość) i kończące dzieło dwa menuety.

.

Pisząc Muzykę ogni sztucznych Händel zmuszony był zrezygnować z instrumentów smyczkowych. Król życzył sobie, żeby w czasie pokazu grał zespół złożony z instrumentów kojarzących się z wojskiem czyli dętych i perkusyjnych. Kompozytor bardzo szczegółowo rozpisał podział instrumentów na grupy: 24 oboje (w trzech grupach - po 12, 8 i 4 instrumenty), 12 fagotów (grupy po 8 i 4), 9 trąbek (2 grupy po 3 i jedna grupa złożona z trzech tzw. trąbek niskich), 9 rogów (3 grupy po 3), 3 pary kotłów i werble.

.

Po pokazie Händel przepisał utwór z przeznaczeniem do wykonywania go na koncertach. Włączył wtedy do zespołu skrzypce, altówki i wiolonczele.

.

Powyższy opis pochodzi z Wikipedii.