oprawa intro - na niej ksero kolor okładki - książka obłożona folią - 226 stron- pieczątki, przybrudzenia
słowa kluczowe : GETTO WARSZAWA ( strona 170, 217 ), GETTO BĘDZIN ( ulica Dębowa, ulica Rybna ), Otwock, Lublin - wspomnienia ŻYDZI, holokaust, pamiętnik.--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Stanisław Wygodzki (pierwotne imię: Szaja, od około 1925 roku stosował imiona Szaja lub Szymon, od około 1928 roku Stanisław, od 1968 roku Jehoszua[1]) (ur. 13 stycznia 1907 w Będzinie, zm. 9 maja 1992 w Tel Awiwie-------------------------------------------------------------------------------------
9 maja 1992 roku zmarł na obczyźnie Stanisław Wygodzki, pisarz urodzony w Będzinie (1907), mieszkający tam do 1943 roku, zaplątany w komunizm, przeorany traumą Holocaustu. Był w pierwszym transporcie wysłanym z Będzina do Auschwitz.

1 sierpnia 1943 roku o 2.30 nad ranem naziści rozpoczęli akcję likwidacyjną będzińskiego getta. Gestapo miało do dyspozycji 162 zawodowych policjantów i oddział policji porządkowej. Niewielu funkcjonariuszy, ale sprawnie działających. Pierwszego dnia antysemickiej, ludobójczej operacji skierowano do gazu trzy transporty kolejowe, każdy liczący około 2 tys. osób. Już w pierwszym transporcie wysłanym z Będzina do Auschwitz znalazł się Stanisław Wygodzki, sekretarz wydziału mieszkaniowego gminy żydowskiej i jej korespondent. Zapędzono go do wagonu wraz z żoną Anną (z domu Dąb) i z 4-letnią córeczką Inką. Gdy Wygodzcy zorientowali się, dokąd jadą, zdecydowali się zażyć truciznę i umrzeć razem.

Luminal to środek nasenny, w dużej dawce (już od 1 g) zabójczy. Tę właśnie substancję podał Wygodzki swojej córce i żonie, zaaplikował ją również sobie. Toksyny zabiły Annę oraz Inkę, Stanisław przeżył i poszedł za druty z niewyobrażalnym ciężarem, stając się häftlingiem numer 132434, zaś ciała jego zmarłej żony i córki pojechały do obozowego krematorium.