Debiutowali kilka lat później niż REM w 1987 roku w Arizonie aby w 12 lat potem zagrać taki świetny koncert, który możemy Tu podziwiać.

Nie wiem jak to się dzieje, że jedni wykonawcy odnoszą sukces a drudzy na podobnym poziomie odchodzą w niebyt może to kwestia szczęścia może menadżera.

Świadomie odniosłem się do REM gdyż sposób robienia muzy jest tu bardzo podobny i też opiera się na akustycznych rozwibrowanych dźwięcznych akordach gitar i znakomitym śpiewie może kompozycje są mniej psychodeliczne i bardziej "różnorockowe" alemuzykalność rytm i charyzma są równie wysokiej próby.

Zespół zagrał tu 14 znakomitych kawałków w czym jedną prawdziwą perełkę 10 minutowy "Super Girl" nastrojową balladę z kapitalnymi gitarowymi momentami i solówkami ale pozostałe utwory wcale mu ustępują co słychać w tak wciągających kompozycjach jak: "Learning The Hard Way", "Fool For The Taking", "Someday Soon", "Idiot Summer", "
Allison Road", "Lost Horizons", "Rocket Man" i "Follow You Down".

Czy są lepsi od REM może chwilami mają więcej do zaoferowania w brzmieniu gitar ale to nie ma znaczenia liczy się to, że można jeszcze wybierać miedzy tak dobrymi kapelami jak Te.

Więcej niż Koniecznie.

Płyta bardzo trudno dostępna pewnie dla tego że tak Dobra.

14 utworów. Czas: 69:17. ZYX 2009.

Stan: Bardzo Dobry.

Tutaj można posłuchać fragmentów wszystkich utworów: https://music.apple.com/pl/album/live-in-concert/315869959

A "Super Dziewczynę" tylko w całości i koncertowej wersji na YouTube.

Tracks:

1 Learning The Hard Way 4:50

2 Until I Fall Away 4:13

3 Fool For The Taking 4:03

4 Someday Soon 6:35

5 Found Out About You 3:54

6 Long Time Gone 4:32

7 Idiot Summer 4:58

8Allison Road 3:22

9 Super Girl 10:44

10 Lost Horizons 3:36

11 Til I Hear It From You 4:35

12 Hey Jealousy 3:56

13 Rocket Man 4:05

14 Follow You Down 5:09