Michel Foucault, pisarz, filozof, psycholog, historyk, wybitny francuski humanista, urodził się w 1926 r. w Poitiers. Zmarł w Paryżu, w czerwcu 1984. Przez wiele lat związany z uniwersytetami w Clermont Ferrand, a następnie w Vincennes, w r. 1968 otrzymał katedrę w College de France. Pierwszą opublikowaną przez Foucaulta książką była Maladie mentale et psychologie, 1955. Natomiast pierwszym dziełem o wielkim znaczeniu, które zyskało mu uznanie świata nauki, była Historia de la folie a l'age classique, 1961 (Historia szaleństwa w dobie klasycyzmu), udokumentowany, o bogatym ładunku treściowym esej historyczno - filozoficzny dotyczący obłędu i jego wielorakich powiązań z historią społeczeństw.

Na drugim biegunie tego świata ciemności staje fascynacja obłędem jako wiedzą. Najpierw dlatego, że te absurdalne postacie są w rzeczywistości elementami wiedzy szczególnie trudnej, niedostępnej, ezoterycznej. Dziwaczne twory pokus znalazły się nieraz na obszarze wielkiej tajemnicy, a kuszonego Antoniego nie szturmują Żądze, lecz ileż podstepniej klujące szydło ciekawości, kusi go wiedza dalekosiężna i jednocześnie bliska, wchodzi mu w ręce i natychmiast sie wymyka - w uśmiechu gryla; gest, z jakim się cofa, nie jest niczym innym jak samoobroną przed przekroczeniem zakazanych granic wiedzy, już sobie uświadomił to, co później sformułować miał Cardan, iż "Mądrość, jak wszelki szlachetny kruszec, dobywa się z wnętrzności Ziemi". Obłąkany w swojej naiwnej głupocie dzierży ową wiedzę tak trudno dostepą i tak przeraźliwą. Podczas gdy człowiek rozumny i mądry może z niej pochwycić jedynie fragmenty, tym bardziej przez swą ulomność niepokojące - szaleniec niesie ją całą w nietknietej kuli: krysztalowy balon, pusty dla wszystkich, dla niego jest wypelniony gęstością niewidzialnej wiedzy.
Lekkie zagięcia na stronie tytułowej .Po za tym bardzo dobry stan.