Książka ta rozpoczyna kilkutomową edycję Pism wybranych polsko-inflanckiego historyka, etnografa i kulturoznawcy, jest zarazem kontynuacją poprzedniej publikacji tego autora, Zarys z dziejów krain dawnych inflanckich (Kraków 2007). Obecność zapomnianej, zepchniętej dotychczas na margines naszych zainteresowań kultury polskich Inflandczyków została więc zasygnalizowana i domaga się kontynuacji, czemu służyć ma właśnie ten tom. Składają się na niego dwie pierwsze polskojęzyczne książki Gustawa Manteuffla, Inflanty Polskie poprzedzone ogólnym rzutem oka na siedmiowiekową przeszłość całych Inflant (Poznań 1879) oraz Listy znad Bałtyku (Kraków 1889). Razem są one właściwie pierwszą poważniejszą próbą naukowego ujęcia fenomenu najdalszych północnych rubieży dawnej Rzeczypospolitej, będących kresami nawet dla obywateli Wielkiego Księstwa Litewskiego; próbą ustanowienia nieokreślonego, ulotnego, efemerycznego bytu "nieistniejącej krainy".