Liczba stron: 112
Format: 208 x 272 mm
oprawa miękka
publikacja bogato ilustrowana

Malarstwo Jerzego Dudy Gracza to swoista opowieść o Polsce. Twórca pozostawił po sobie blisko trzy tysiące obrazów.
Krzysztof Teodor Toeplitz pisał o twórczości artysty, że to świat głęboki i tragiczny. Świat, w którym człowiek nie może znaleźć wewnętrznej harmonii, miejsca i spokoju. Malarz wnikliwie i bezpośrednio przedstawia człowieka, pejzaż czy dany motyw, uciekając jednocześnie od jakiejkolwiek idealizacji. Budowane specyficznymi, wypracowanymi przez artystę środkami wyrazu kompozycje nie stronią od deformacji i groteski. Sprawiają wrażenie przedstawień w „krzywym zwierciadle”. Takie przetwarzanie realizmu pozwoliło niejako na sklasyfikowanie twórczości Dudy Gracza pomiędzy takimi kierunkami, jak surrealizm i symbolizm. Nostalgiczny charakter pejzaży w schyłkowym okresie twórczości artysty przywodzi na myśl silne związki z romantyzmem, nie jest to jednak bezpośrednia inspiracja. Jest to raczej wypadkowa wielu aspektów interesujących artystę, takich jak ukazywanie pierwotności krajobrazu polskiego, wraz z odczuwalną nostalgią faktu, iż z dnia na dzień jest on tracony. Jest to również nawiązanie do dawnych mistrzów oraz silna inspiracja naturą. W ten sposób powstawały dzieła hybrydalne, łączące w sobie realistyczne elementy z partiami silnej, mocnej deformacji i groteski. Artysta, scalając te dwa, poniekąd przeciwne sobie obszary, stworzył dzieła, do których trudno znaleźć bezpośrednie analogie w sztuce polskiej.

Spis treści

Wstęp

Jerzy Duda-Gracz Jestem chory na Polskę

Jerzy Duda-Gracz Artysta

Marzy mi się Polska rozkołysanego zboża

Mnie chodzi o sztukę o ludziach i dla ludzi

Próbując różnych sposobów...w istocie próbuję wyrazić siebie

Sacrum et profanum

Nawiązania i konteksty

Biografia