Józef Mularczyk (1916-2009), sygnowany: „Jarzębina z okiścią i Mnich” 1976 r.; olej, płótno, wym. 54/46 cm

Obraz zakupiony w zakopiańskiej galerii. Bezpośredni nr do kontaktu: Nina - 798 605 582

Józef Mularczyk (ur. 14 lipca 1916 r. w Witkowicach na Morawach, zm. 29 maja 2009 r. w Bochni) – polski malarz. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Władysława Jarockiego i Fryderyka Pautscha. Jeszcze w czasach gimnazjalnych wraz z ze szkolnym kolega Tadeuszem Kantorem wykonywał dekoracje teatralne. Pierwsze swoje prace poświęcił pejzażom rejonów Huculszczyzny. W czasie studiów związał się z grupą twórczą Bractwo Zielonej Szpilki, wraz z którą brał udział w licznych wystawach zbiorowych. Po zakończeniu II wojny światowej osiadł w Lęborku, gdzie pracował jako animator życia kulturalnego, a potem jako powiatowy referent kultury i sztuki przy pełnomocniku RP w Lęborku. Opiekował się lęborskim muzeum dbając eksponaty oraz ratując zabytki kultury pomorskiej. Założył i przez trzy lata kierował szkołą muzyczna w Lęborku.

W 1955 r. zamieszkał w Zakopanem, gdzie przez wiele lat był nauczycielem w Państwowym Technikum Sztuk Plastycznych oraz Liceum Ogólnokształcącym. Związał się z ówczesnym tamtejszym środowiskiem plastycznym, biorąc udział w wystawach zbiorowych im. Modrzejewskiej, wykonując wraz ze swoimi wychowankami dekoracje teatralne. Tatry go urzekły i zafascynowały, odcisnęły piętno na całej jego twórczości. Tatrzańskim krajobrazom poświęcił swój talent malarski; malował wędrując ze sztalugami po podhalańskich szlakach.

W 1974 r. przeniósł się do Bochni. Tutaj do swoich obrazów upodobał sobie widoki na Puszczę Niepołomicką, Dolinę Nadwiślańską i Pogórze. Jego prace gościły na licznych wystawach oraz znajdują się w wielu prywatnych zbiorach i kolekcjach.