Kazimierz Brakoniecki "Lekcja poezji dla zaawansowanych"
Instytut Mikołowski, 2023
Redakcja: Maciej Melecki
Format: A5 (145 x 205 mm)
Okładka miękka ze skrzydełkami
Stron: 136
ISBN: 978-83-65250-60-5

Wieloczęściowy poemat Kazimierza Brakonieckiego o poezji i poetach jest zjawiskiem wyjątkowym. Jakie wcześniejsze zamysły można by przywołać? „Piekło polskie” Gałczyńskiego z jego groteskowymi charakterystykami poetów i dantejskim guarda e passa? To na pewno nie. „Trzy poematy” Zbigniewa Bieńkowskiego jako próbę ogarnięcia poetyckiego uniwersum, i jego interpretacje poezji polskiej i obcej poezją dyskursu? Może tylko wstępny hymn „Do poezji” Brakonieckiego przypomina to swoją emfazą, potem rzecz schodzi na tory konkretne, epizody z własnej biografii zahaczone o synchroniczne poetyckie lektury. „Traktat poetycki” Miłosza? Tu już bliżej, przez wplecenie poezji w konteksty biograficzne własne i czytanych poetów, i przede wszystkim uwikłanie jej odbioru w czas historyczny. Ale w całości każda z tych analogii zawodzi. Brakoniecki nie pisze traktatu ani satyry, raczej pamiętnik artysty będący medium, przez które przemawia doświadczenie osobiste – a zarazem, wolno sądzić – najwrażliwszej części jego pokolenia. Jest wyrazem siebie, niczego nie chce narzucać i nikogo pouczać.
Prof. Andrzej Lam

KAZIMIERZ BRAKONIECKI (1952) – poeta, eseista, tłumacz, redaktor, regionalista, animator kultury i kurator wystaw sztuki XX w. Absolwent polonistyki i podyplomowego muzealnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował tomem wierszy „Zrosty” („Pojezierze”, 1979/80); autor licznych, w tym nagradzanych, książek poetyckich oraz autobiograficzno-eseistycznych. Mieszka w Olsztynie na Warmii. Najnowsze publikacje: „Pies na wiersze albo Pieczewo” (Instytut Mikołowski, 2021); „Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych” (Forma, 2022); „Dziennik olsztyński 1989-1993” (CONVIVO, 2022). W jego przekładach i opracowaniu ukazały się m.in. wybory wierszy Kennetha White’a, Paola Keinega, Nicolasa Bouviera, Yvona Le Mena (Forma, Szczecin, 2020-2023).