Książka przedstawia początki koegzystencji ugrupowań żydowskich okresu końca tzw. drugiej świątyni, wśród których pojawiła się grupa wyznawców Jezusa z Nazaretu uznawanego przez nich za zmartwychwstałego Pana i Mesjasza. Ona to dała początek Kościołowi – wspólnocie postrzeganej w obrębie spolaryzowanego judaizmu, a następnie odrębnej religii – chrześcijaństwu. Autor w kompetentny sposób przedstawia ów „rozbrat” pomiędzy wyłaniającym się od końca I w. n.e.  judaizmem rabinicznym (umownie zwanym Synagogą) a wspólnotą judeo- i etnochrześcijan. Praca jest cennym wkładem do badań nad początkami chrześcijaństwa i historią jego koegzystencji z judaizmem rabinicznym.

<em>                                                                                                                      Z recenzji prof. Krzysztofa Pilarczyka</em>

Ks. prof. Mariusz Rosik poszukuje odpowiedzi na pytania: Jak doszło do oddzielenia się Kościoła i Synagogi? Jakie procesy stoją za separacją judaizmu i chrześcijaństwa? Jakie czynniki wpłynęły na rozejście się dróg tych dwóch odrębnych dziś religii? Odpowiadając na te pytania, Autor nie pozostaje tylko w wąskim obszarze nauk teologicznych, ale śmiało wkracza na obszar nauk społecznych, historycznych i politycznych. W sposób nowatorski ukazuje istotny problem relacji pomiędzy dwiema siostrzanymi religiami – Ecclesią i Synagogą.
<em>                                                                                                                        Z recenzji ks. prof. Mirosława Wróbla</em>