Jest to pierwsza część trylogii z gatunku literatury rozwojowej, opisująca drogę rozwoju Niferet, młodej kobiety predestynowanej do wyzwolenia krainy kobiet.
Główna bohaterka Niferet wyrusza w inicjacyjną wędrówkę przez baśniowe krainy, by w każdej z nich poznać jakiś aspekt siebie samej i zdobyć narzędzia do nieuniknionej walki o utracony świat kobiet. Bohaterka zmienia się, dojrzewa, czego wizualnym symbolem są różnokolorowe suknie, które dostaje na kolejnym etapie wtajemniczenia. Jest to symboliczna wędrówka kobiecej duszy, która na początku, nieświadoma samej siebie, zostaje rzucona przez los na trudną ścieżkę rozwoju, by dzięki tej wędrówce odkryć swoje wewnętrzne bogactwo i tłumioną przez męski pierwiastek siłę. Są tu opisy inicjacyjnych kobiecych obrzędów, świata snów i koszmarów, przyjaźni oraz trudnej miłości kobiety do dwóch mężczyzn.
„Na świecie są książki z gatunku „jaka szkoda, że to już koniec”. Gdy widzisz ostatnie kartki, ogarnia Cię żal, że to już, że nie ma dalszego ciągu, że wkrótce tylko epilog albo nawet nie. A przecież tak by się chciało nadal być w tym świecie! I taka jest książka Barbary Srebro(…) Czytając tę opowieść, która przypomina mity greckie, biblijne przypowieści i baśnie, odnosi się silne wrażenie, że ta historia dotyczy nas, kobiet, tu i teraz. A to „tu i teraz” – to czasy, w których budzi się na nowo kobieca świadomość, świadomość własnej mocy i możliwości. Tak, Bogini naprawdę po wraca na tę planetę – niczym połówka utraconego kryształu. Teraz pora odzyskać nasze Samadhi.”
Ewa Bury – „Trzy kolory” – sabatnik boginiczno-feministyczny, Nr 4/2/11
