Trzeci tomik Edyty Rauhut jest precyzyjnie zaplanowany, świadczą już o tym same tytuły rozdziałów (pięknie ozdobione ilustracjami Adrianny Rauhut, która wraz z siostrą występuje w artystycznym duecie), tworzące misterny pierwszy splot Łapacza róż, a ten jawi się jako myśl przewodnia, główny wątek poetyckich znaczeń zawiązany …przy korzeniu pragnień – snuje się „…między kolcami snó” – oplata „…na łodydze jawy” – by znaleźć swoją pointę „…w kwiecie sensu”. Czyż nie jest to mistyczne ujęcie bytu, samego w sobie, a wpisanego w symbol róży? Bowiem „*** róża wyrosła na / ostrym słowie / miękkość nieba w / rozkwicie chłonąc //”
I tutaj akcent musi paść na frazę, bez której moje odczytywanie Łapacza róż Edyty Rauhut nie może się obejść: „Róża jest różą jest różą…”(Gertruda Stein)… Róża mistyczna, wielokuturowa, może pozakulturowa, bo ponadkulturowa… odwieczna… symbol o tylu wymiarach… od „korzenia pragnień” pomiędzy „kolcami snów…” wzrasta „łodygą jawy”, zawiązuje zapach w płatkach korony… by otworzyć się zdumiewającą urodą znaczenia w „kwiecie sensu…” Oto cały poetycki proces (i tajemnica kreacji) powstawania opowieści lirycznej tego tomu! Wielowymiarowość, po którą sięga Poetka i z której czerpie w możliwie obfity sposób, pozwala odświeżać symbole, odkurzać frazy, wyrażenia, zwroty, podmalowywać metafory, tworzyć nowe zestawienia, konfiguracje z potocznych i z artystycznych zasobów słów. Róża – kwiat, dziewczyna, kobieta… róża – klucz wtajemniczenia, biała albo czarna dla znawców i banalnie kolorowa… dla zjadaczy chleba.

(ze wstępu Róży Czerniawskiej-Karcz)

Wydawnictwo hogben
seria:akcent
Związek Literatów Polskich Oddział w Szczecinie
Rok wydania: 2022

Edyta Rauhut - poetka, dziennikarka, blogerka i copywriterka. Kandydatka do szczecińskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Próbkę jej pisania nie tylko literackiego znajdziecie na edisanonimaart.pl