Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny – polska encyklopedia literacka, popularnonaukowy, dwutomowy słownik encyklopedyczny poświęcony literaturze polskiej.
Encyklopedia zawiera informacje z zakresu literatury polskiej od jej początków do lat 80 XX wieku. Powstała w okresie PRL w latach 1969–1985. Projekt zainicjowany został pod koniec lat 60 XX wieku przez wydawnictwo PWN, które powołało komitet redakcyjny. Rozpoczął on pracę w 1969 pod przewodnictwem prof. Juliana Krzyżanowskiego, a po jego śmierci w 1976 Czesława Hernasa.

Encyklopedia ma charakter popularnonaukowy i w założeniu wydawcy miała stanowić przewodnik encyklopedyczny dla uczniów oraz nauczycieli, który ukazywałby rozwój literatury polskiej w rysie dziejowym. Publikacja składa się z dwóch tomów liczących w sumie 5000 haseł biograficznych oraz rzeczowych opracowanych w układzie alfabetycznym.

Większość haseł ma charakter biogramów pisarzy, poetów, wydawców, dziennikarzy oraz literatów, wybranych przez komitet redakcyjny. Tomy zawierają również opisy ważniejszych utworów literackich, a także różnych gatunków, prądów, nurtów i epok oraz dziedzin twórczości jak np. folklor czy literatura dla dzieci i młodzieży. Część haseł dotyczy nauki o literaturze, terminologii językowej z dziedziny wersologii, morfologii języka, socjologii literatury oraz historii rozwoju języka.

Encyklopedia zawiera informacje z dziedziny geografii – opisy miejscowości pod kątem ich znaczenia dla rozwoju wiodącej tematyki publikacji. Wydawnictwo nie obejmuje codziennych tytułów prasowych, a jedynie opisuje gazety literackie lub dodatki o tej tematyce publikowane w informacyjnych lub kulturalnych tytułach prasowych.

W przewodniku znajdują się także opisy związków literackich z innymi literaturami narodowymi (np. skandynawsko-polskie związki literackie) co stanowi novum w polskich publikacjach encyklopedycznych.