Odkrycie manuskryptów znad Morza Martwego w 1947 roku stanowi największą sensację archeologiczną XX wieku. Zwoje znalezione w grotach Pustyni Jutlandzkiej rzucają nowe światło na epokę, w której żył i działał Jezus. Powstały bowiem na przełomie dwóch er - w niezwykle ważnym okresie dla judaizmu i chrześcijaństwa. Od pięćdziesięciu lat trwają żmudne badania nad tajemniczymi tekstami. Kto zamieszkiwał osiedle w Qumran? Kim byli autorzy rękopisów? Czy rzeczywiście chodzi o esseńczycków, jak głosi najpopularniejsza hipoteza? Czy mieli oni coś wspólnego z postaciami znanymi z Nowego Testamenu? W jakim celu ukryli w pobliskich grotach cenne manuskrypty hebrajskie, aramejskie i greckie? Autor książki, specjalista od literatury międzytestamentalnej i członek zespołu badającego qumrańskie zwoje, opisuje historię ich odkryć, omawia chronologię i treść rękopisów, a także ich znaczenie dla badań Starego i Nowego Testamentu. Analizuje historię qumrańskiego osiedla oraz dzieje mieszkającej w nim społeczności. Książka zawiera pełny zestaw obiektywnych i rzetelnych informacji na temat treści qumrańskiech tekstów oraz relację o aktualnym stanie badań nad słynnymi rękopisami.