Książka prezentuje wyniki badań etnograficznych, przeprowadzonych na pograniczu bułgarsko-gagauskim w Besarabii, a konkretnie w jej południowej części zwanej Budziakiem. Jest to obszar rozdzielony administracyjnie granicą mołdawsko-ukraińską, na którym od XVIII wieku osiedlali się bałkańscy wychodźcy, przede wszystkim z Bułgarii. W XIX wieku, ruch przesiedleńczy uzyskał wymiar formalno-prawny, określony przez carską Rosję jako tzw. "Osadnictwo zadunajskie".

W publikacji znajdują się prace poświęcone wybranym zagadnieniom z historii i kultury mieszkańców wspomnianego regionu, przede wszystkim Gagauzów i Bułgarów. Dotyczą one zarówno historii osadnictwa, etnogenezy Gagauzów, Sytuacji Bułgarów, kwestii etnicznych, jak też folkloru i tradycyjnej kultury. Wiele miejsca poświęcono powiązaniom etnokulturowym, ludowej demonologii, prawu zwyczajowemu, obrzędowości pochówkowej, tożsamości terytorialnej czy wreszcie tradycyjnemu budownictwu.