Teologia miłości to dzieło solidnie skonstruowane, owoc długotrwałej osobistej refleksji, do której Rene Coste był znakomicie przygotowany przez wszystkie swe uprzednie prace i studia. Refleksja ta zakorzenia się w egzegetycznych badaniach źródeł biblijnych, badaniach rzetelnych i nowych, odwołujących się do greckich i łacińskich Ojców Kościoła, do wielkich mistyków, teologów średniowiecza i hiszpańskiego "Złotego Wieku", wczorajszych i dzisiejszych, do ustawicznej konfrontacji ze współczesnym magisterium papieskim i soborowym.
W duchu dialogu zaleconego przez Pawła VI w encyklice Ecdesiam suam Rene Coste powołuje się na tradycję nie tylko katolicką, ale również prawosławną (zwłaszcza na Oliviera Clementa i Pawła Evdokimova),protestancką (głównie na Karla Bartha),w szerokim zakresie na myślicieli żydowskich (Henryka Bergsona, Andrzeja Nehera, Emanuela Levinasa) i muzułmańskich, a wreszcie na niektórych nowożytnych filozofów, przede wszystkim na "mistrzów wątpienia", na Karola Marksa, Fryderyka Nietzschego, Zygmunta Freuda i na wielu ich współczesnych nam uczniów.
W omawianej syntezie - podkreślmy to - nie ma nic z abstrakcji. Rozpoczynając od refleksji nad stworzeniem, nie traci ona z oczu faktu, że miłość wciela się we wszystkie wymiary istnienia osobowego, społecznego i historycznego, jak to głosi tytuł i przewodnia myśl dzieła.
fragment wstępu Gabriela Matagrin, biskupa Grenoble Od samego wyjściowego punktu dzieła teologia i antropologia są w nim ze sobą związane: Objawienie Boga jest nieodłączne od poznania człowieka przez samego siebie, od jego sumienia i wolności, od jego stosunku do samego siebie, do tego drugiego (i innej płci),do innych, społeczeństwa, wszechświata i historii, a najbardziej zasadniczo w stosunku do Boga, który człowieka stworzył "na swój obraz", aby w sposób wolny stał się "na Jego podobieństwo". Od samego początku objawienie Boga wiąże się z bolesnym doświadczeniem przez człowieka dwojakości swych pragnień, swej wielkości i nędzy, grzechu i ograniczeń wśród wszelakich realiów życia: miłości i seksu, braterstwa i przemocy, solidarności i agresywności, pracy i zmęczenia, rodzenia i bólu, towarzyskości (skłonności do współżycia w grupie) i nienawiści, pragnienia pokoju i nieustannej obecności zwad, konfliktów i wojen.
