Festiwal śpiewającej Duszy

Międzynarodowy Festiwal Muzyki cerkiewnej , Białystok 1892-2019 - wydanie dwujęzyczne pol. - ang. - stron - 216 -

rzez dwadzieścia lat Hajnówka była kojarzona z Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Cerkiewnej –„ Hajnówka”. W tym czasie Festiwal, z mało znaczącej imprezy rozwinął się w jedyne w całym województwie podlaskim i jedno z nielicznych w kraju wydarzeń artystycznych kategorii zerowej, a więc tych z najwyższej półki. Organizacja i szybki rozwój imprezy wpłynęły na zainteresowanie muzyką cerkiewną całego świata, inspirowały dzisiejszych twórców – kompozytorów, doprowadziły do rozwoju prawosławnych chórów parafialnych. Stanowiły znakomitą promocję miasta i Cerkwi Prawosławnej w Polsce.

Międzynarodowy Festiwal Muzyki Cerkiewnej – „Hajnówka” (MFMC), mimo swej tematyki, był zawsze imprezą świecką, ale organizowaną przy życzliwości i konsultacji z duchownymi Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (PAKP). Pomysłodawcą i inicjatorem imprezy jest Mikołaj Buszko, ówczesny dyrektor głównej placówki kulturalnej w mieście – Hajnowskiego Domu Kultury (HDK), ośrodka, który przez długie lata współorganizował Festiwal. Jej wielkim zwolennikiem od samego początku był również ks. Antoni Dziewiatowski, Proboszcz i budowniczy hajnowskiego Soboru pod wezwaniem Świętej Trójcy. Do niego właśnie, udał się ze swoim pomysłem Mikołaj Buszko.

Pierwsza w 1982 roku edycja Festiwalu rodziła się dzięki współpracy trzech osób: Mikołaja Buszko – pomysłodawcy i inicjatora, ks. Michała Niegierewicza z Parafii Świętej Trójcy – którego ks. Dziewiatowski poprosił o pomoc Mikołajowi Buszko oraz ks. Jerzego Szurbaka – dyrektora i dyrygenta Zespołu Muzyki Cerkiewnej, od tej pory związanego z festiwalem na stałe.

Impreza, powołana do życia w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, mimo niesprzyjających okoliczności, stale rosła rangą. Procesu nie była w stanie zatrzymać ani rzeczywistość PRL, ani kryzys początków okresu transformacji.

Rok 1996 przyniósł ważne zmiany w zasadach finansowania tego typu przedsięwzięć. Celem zapewnienia dalszego istnienia MFMC zostaje powołana Fundacja „Muzyka Cerkiewna”, której zadaniem jest odtąd zdobywanie środków finansowych na wciąż rosnące koszty festiwalu. Dzięki temu festiwal wychodzi z kryzysu.

Najpoważniejsze w całej historii trudności festiwalu rozpoczynają się dopiero z rokiem 1998 i zmianą władz – tak na stanowisku głowy PAKP, jak i w lokalnym hajnowskim środowisku samorządowym.

W tymże roku, po śmierci dotychczasowego Metropolity Warszawskiego i całej Polski Bazylego, bardzo przychylnego dla Festiwalu i Organizatorów, zastępuje go Arcybiskup diecezji białostocko – gdańskiej Sawa. Duchowny o wiele mniej przychylny MFMC niż jego poprzednik, czemu wyraz dawał już w latach wcześniejszych – m.in. w roku 1987, gdy chórom parafialnym swojej diecezji zakazał uczestnictwa w festiwalu.

W 1998 roku odbywają się również kolejne w III Rzeczypospolitej wybory samorządowe, które wygrywa Sojusz Lewicy Demokratycznej (SLD). Stanowisko burmistrza Hajnówki obejmuje Anatol Ochryciuk, zaś starostą powiatu hajnowskiego zostaje Włodzimierz Pietroczuk.

Zaraz po zmianie władz rozpoczęły się problemy festiwalu. Wspólne działania (pod opieką Metropolity) środowiska hajnowskiego – ks. Michała Niegierewicza, który po śmierci ks. Antoniego Dziewiatowskiego został proboszczem Soboru pw. Świętej Trójcy, burmistrza Anatola Ochryciuka i starosty Włodzimierza Pietroczuka miały doprowadzić do przejęcia i podporządkowania niezależnego Międzynarodowego Festiwalu lokalnym władzom administracyjno-politycznym i cerkiewnym. Celu nie osiągnięto, jednak efektem działań stało się zorganizowanie przez nich w Hajnówce imprezy o identycznej do Festiwalu formule, zwanej Międzynarodowym Festiwalem Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej oraz koniecznością przeniesienia MFMC do Białegostoku.

na innych aukcjach książki o podobnej tematyce w cenie wydawniczej i niższej