„Plastusiowy pamiętnik” Marii Kownackiej jest książką, którą na pewno zapamięta każde dziecko, które się z nią zetknęło. To historia Plastusia – plastelinowego ludzika ulepionego przez pierwszoklasistkę Tosię. Plastuś z własnego punktu widzenia relacjonuje historie związane z nim, jego przyjaciółmi - mieszkańcami piórnika Tosi, m.in. gumką, ołówkiem, scyzorykiem i stalówką oraz samą Tosią. Tosia ulepiła Plastusia na początku roku szkolnego, a ponieważ wszystkim bardzo się spodobał, zamieszkał na stałe w jej piórniku. A tam wiadomo, dużo się dzieje i dużo można tam znaleźć, w tym przypadku ożywionych przedmiotów. Bo wszyscy mieszkańcy piórnika, czy to gumka, scyzoryk czy ołówek są uosobieniem pewnych postaci, mają swoje cechy charakteru, swoje własne przygody. Plastuś żyje miedzy nimi, zapisując w swoim, stworzonym ze skrawków papieru zeszycie, wszystko co widział, słyszał i poczuł. A poczuł na pewno, jak Zosia – koleżanka Tosi przytrzasnęła mu nos piórnikiem. To oczywiście jedna z wielu historii Plastusia, aby poznać więcej zapraszam do lektury. To opowieść łatwa i przyjemna dla dzieci. Należy do kanonu lektur obowiązkowych w polskich szkołach podstawowych, dlatego tym bardziej należy zwrócić na nią uwagę. Dzięki krótkim i treściwym historiom, opowiada o tym co należy robić, a czego powinno się unikać. Wszystko oczywiście w atmosferze szkolnej gdzie dominują większe lub mniejsze problemy pierwszoklasistów. Kolejnym powodem, dla którego warto zwrócić uwagę na tę książkę jest możliwość porównania dawnych zwyczajów i zachowań w szkole z dzisiejszymi. „Plastusiowy pamiętnik” to książka-sentyment, więc warto poczytać ją dzieciom, aby i dla nich po latach była tym sentymentalnym wspomnieniem z dzieciństwa.
Plastusiowy pamiętnik / Maria Kownacka ; ilustracje Jarosław Żukowski.
Wrocław : Siedmioróg, 1997. - 77, [2] strony : ilustarcje kolorowe ; 21 cm.