Można się - słusznie - zżymać na naiwny pacyfizm Rogera Watersa, który skłonił go do dziwnych wypowiedzi po inwazji Rosji na Ukrainę. Jednak robienie z niego putinofila czy “pożytecznego idioty”, jest nieadekwatną oceną jego postawy.

Waters jest po prostu konsekwentny w swojej odrazie do reguł jakimi rządzi się geopolityka, imperialne ambicje i “racje stanu” mocarstw. Owszem, podobnie jak znacząca część zachodnich środowisk opiniotwórczych (i z lewej, i z prawej strony) dał się w dużej mierze zwieść rosyjskiej narracji. Błąd, poważny błąd. Jednak pomyłki artystów mają zupełnie inne następstwa niż błędy polityków. Wbrew pozorom intencje też są ważne. A trudno zarzucać Watersowi działanie w złej wierze, nie sposób uznać go też za artystę dworskiego. Tak, bunt wobec twardych realiów prowadzi często do złej oceny sytuacji i wiedzie na manowce.

Jednak “wymazywanie” osiągnięć wielu artystów i próby odesłania ich w niebyt poprzez cancelling z powodu wypowiedzi, które bywają świadectwem ich naiwnego idealizmu wydaje się źle świadczyć o normach etycznych czasów, w jakich żyjemy, kulturze masowej i tzw. opinii publicznej.

Nie, nie bronię Watersa jako osoby angażującej się w polityczny aktywizm, jakkolwiek jego krytycznej (i uzasadnionej) oceny różnych przejawów naszej cywilizacji nie należy ignorować.

Jestem zreszta przekonany, że jego dotychczasowe solowe dokonania twórcze (już po rozstaniu z Pink Floyd) i tak się same doskonale bronią.

Dlatego rozstaję się z tym zbiorkiem jedynie z powodu dotkliwego braku miejsca na półkach, a nie z innych względów.

Zestaw obejmuje 9 krążków CD, 2 koncertowe płyty - DVD i Blu-ray oraz trzy książki.

Stan niemal idealny.

Proszę wybaczyć, ale nie dysponuję dostateczną ilością czasu na sporządzanie bardziej szczegółowych opisów poszczególnych pozycji widocznych na zdjęciach, jednak można je bez trudu znaleźć w sieci.