Nasiona rosiczki "finlaysoniana" z Australii
(każdy pakiet zawiera minimum 20 nasion)
Wygląd:
Z wyglądu przypomina większą formę D. madagascariensis, a może raczej D. indica (skoro są nawet ze sobą spokrewnione). Roślina posiada długą łodygę, z której, w miarę rozrostu wypuszcza pionowo w górę kolejne liście. W miarę upływu czasu i rozwijania się liści, opadają one do pozycji poziomej. Liście osiągają około 10-15 cm długości.
Sama roślina z powodzeniem może osiągnąć około 40 cm wysokości. W naturze podpiera się o inne wysokie trawy, a pozbawiona takiej możliwości – przewraca się.
finlaysoniana co jakiś czas wypuszcza z łodygi długie pędy kwiatowe, na końcach których co kilka centymetrów pojawiają się pąki kwiatowe – kwiaty białe.
Roślina kończy swój żywot na przełomie października i listopada.
Podłoże:
Czysty torf kwaśny w granicach 3,5-5 PH w zupełności wystarczy.
Temperatura:
15-30 stopni C. Okresowo znosi temperatury wykraczające poza ten zakres.
Wilgotność powietrza:
Najprościej rzecz ujmując – pokojowa, czyli 40-70%, nic się jej nie stanie jeśli będzie ona wyższa.
Światło:
Drosera finlaysoniana, jak to rosiczka, kocha słoneczko. Najlepsze byłoby stanowisko w pełnym słońcu. Roślina z powodzeniem może zajmować stanowisko na wschodnim parapecie, bez uszczerbku dla jej kondycji, czy wielkości wytwarzanych kropel na liściach.
Podlewanie:
Podlewanie do podstawki. Najlepiej stale utrzymywać 1-2 cm wody w podstawce. Używanie jedynie wody destylowanej lub deszczówki (o ile nie jest ona zbierana w okolicy mocno zurbanizowanej).
Absolutnie nie stosować żadnych nawozów.
Hodowla:
Finlaysoniana jest rośliną jednoroczną. Na szczęście tą wadę nadrabia bardzo szybkim wzrostem. Szybki wzrost rodzi kolejny problem, a mianowicie jej ciągłe przewracanie się, gdyż podstawa łodygi jest zbyt cienka i słaba by utrzymać całość w pionie. Najlepszym rozwiązaniem są patyczki do szaszłyka wbite w podłoże i przywiązanie rośliny do nich.
Przesadzanie:
Korzenie D. finlaysoniana są stosunkowo krótkie (w porównaniu do rozmiarów jakie roślina osiąga). Jest to jednak bez znaczenia, gdyż przesadzanie jej, jest zupełnie zbyteczne. Doniczka o wysokości 6-12 cm w zupełności jej wystarcza, jeśli jednak uzna inaczej, to niektóre pędy może wypuścić do podstawki.