Raz przeczytana.

Celem studium jest przybliżenie dziejów Śląska w burzliwej epoce kampanii napoleońskich, które odcisnęły swoje piętno także na dziejach tej ziemi. W pierwszym, wprowadzającym artykule przedstawiono wydarzenia wojenne na Śląsku w latach 1806/1807 i w 1813 roku oraz skutki, jakie przyniosły. Rozwinięciem podjętych zagadnień jest omówienie kluczowej roli twierdz pruskich na Śląsku, szczególnie widocznej podczas operacji wojennych w 1806 i 1807 roku. Osobne miejsce w kolej­nych opracowaniach zajmuje kampania 1813 roku. Zaprezentowany został przebieg kampanii wiosennej na Dolnym Śląsku, od chwili wkroczenia wojsk Napoleona po majowych zwycięstwach w Saksonii, do czasu rozejmu zawartego w Pielaszkowicach. Omówiono również na tle początku kampanii jesiennej znaczenie bitwy nad Kaczawą, stoczonej między wojskami napoleońskimi a tzw. armią śląską koalicji antyfrancuskiej. Uzupełnia te opisy krótka refleksja nad obrazem Śląska w polskich wspomnieniach i powieś­ciach dotyczących czasów napoleońskich. Pisząc o Śląsku w epoce napoleońskiej, nie sposób pominąć związanych z nim wielkich postaci kultury europejskiej. Dlatego na tle opisywanych wydarzeń ukazano postać wybitnego śląskiego poety i uczestnika tzw. wojny wyzwoleńczej Josepha von Eichendorffa oraz przybliżono związany z Głogówkiem śląski okres twórczości Ludwiga van Beethovena. Nakreślono również obraz Napoleona, jaki wyłania się z polskiej prasy wydawanej na początku XIX wieku, a w osobnym szkicu zawarto porównanie idei państwa w filozofii Georga Wilhelma Friedricha Hegla i Claude Henri Saint-Simona.