Czy twórczość Juliusza Słowackiego może znaleźć autentyczny oddźwięk w zainteresowaniach, w sposobie myślenia człowieka XXI wieku, czy też będzie trwała w pamięci czytelników głównie dzięki walorom estetycznym i emocjom, jakie łatwo rozbudza? Innymi słowy - jak należy czytać i interpretować dzieła Słowackiego, by tworzyły żywą, inspirującą tradycję?
Teksty zawarte w tej książce zawierają propozycje nowej lektury, spójnego ujęcia biografii poety i jego dzieła literackiego. Badacze ukazują Słowackiego idyllicznego, narkotycznego, łzawego i drapieżnego (wbrew pozorom nie ma tu sprzeczności): bywa on ukraiński, litewski, orientalny, hiszpański i zarazem sarmacki, feministyczny i teatralny, ekspresjonistyczny i ironiczny. Wszystko to składa się na jego bliską nam europejskość. Jest nam bliski - w swych zainteresowaniach nauką, polityką, osiągnięciami cywilizacji, w gwałtownym aktywizmie i pasji życia.
występują podkreślenia

twarda okładka
s. 274