Czy w postępowaniu mojego szefa jest jakakolwiek logika?- zastanawia się niejeden pracownik próbujący dostosować swoje postępowanie do często niezrozumiałych oczekiwań przełożonego.

Czy są jakieś uniwersalne, logiczne zachowania, których zastosowanie pozwoli mi porwać za sobą zespół?- pytają szefowie firm, i tych całkiem dużych, i tych bardzo niewielkich.
Co robić, by sprawniej kierować innym? Jak sprawić, by nasi podwładni nie traktowali nas jak zbędny, uciążliwy element?
Czy istnieje coś takiego jak SZEFOLOGIKA?
Nie wierzymy w proste przepisy i łatwe recepty. Sami się na to nie nabieramy i nie wmawiamy innym, że jeden podręcznik odmieni życie każdego szefa.

Naszym zadaniem nie ma trzech, siedmiu , dziesięciu, dwunastu czy 99 jedynie słusznych metod działania albo sposobów rozwiązywania problemów.
Wierzymy natomiast, że działania lub sposobów rozwiązywania problemów.
Wierzymy natomiast, że dzielenie się zdobytym przez nas doświadczeniem i analizowaniem konkretnych przypadków zachowań przywódczych, bądź ich braku, może pomóc liderom w szukaniu własnych sposobów kierowania instytucjami. Niech ich, jak i nas, nieustannie inspirują zarówno błyskotliwe, jak i błędne działania innych.
Pomył na książkę, którą oddajemy Państwu w ręce, zrodził się już kilka tygodni po pojawieniu się na rynku publikacji RozGROMić konkurencję; w zamyśle Szefologika… jest uzupełnieniem poprzedniej pozycji.
To dwanaście twierdzeń dotyczących kluczowych obszarów działania liderów, w których to obszarach można wskazać pewne zasady do tego stopnia generalnie, że powinny zadziałać w różnorodnych warunkach.

W poszczególnych rozdziałach rozmawiamy o konieczności znaczenia swojego przywództwa, o sięganiu po władzę zamiast czekania, aż przyjdzie sama, o ekstraordynaryjnie działania w sytuacji kryzysowej.

O rozsądnym ryzykowaniu i pochwale szybkości.

O „rodzicach” porażki i marce, o którą dbają nawet terroryści.

O poznawaniu konkurenta i przeobrażaniu się z podwładnego w lidera.

O wartościach, które obowiązują w każdych okolicznościach, i o specjalizacji, dzięki której podwładni przestają zazdrościć szefowi awansu- bo czasem zarabiają lepiej od niego.

Oraz o konieczności ciągłego „updatetowania” siebie samego i swojej instytucji.

Sięgamy nie tylko do doświadczeń z armii.
Odwołujemy się również do działań himalaistów zdobywających najwyższe szczyty świata, do sposobów działania terrorystów przygotowujących zamach czy do zachowań świadków katastrofy smoleńskiej.

Przywołujemy przykłady mężów stanu, polityków, wielkich sportowców czy takich guru światowego biznesu, ja na przykład Steve Jobs i Jeff Bezos.

Dobór tematów, postaci i poruszających wątków jest jak najbardziej subiektywnych, często niestandardowych, czasem nawołujących do łamania powszechnych prawd, może w niektórych miejscach kontrowersyjnych.