Książka całkowicie nowa.

Książka o matkowaniu bez lukru i cukru za to z całym wszechświatem miłości.

Autorka zaprasza czytelniczkę do przygody, w której główną bohaterką jest MAMA. Opowiada o blaskach i cieniach macierzyństwa. Wspomina swoje zatracenie się jako matka, ale także odnalezienie swojego JA.

Każda kobieta, która została mamą wie, że nie jest to bułka z masłem, jak zwykło się mówić o sprawach prostych do zrobienia.

Bycie mamą malutkiego dziecka, to bycie kimś na kształt boga względem istoty, która całkowicie zależy od swej rodzicielki. To często wywrócenie dotychczasowego świata do góry nogami. Jak przetrwać w roli matki? Jak nie oszaleć, wykonując tę najcięższą i najwspanialszą pracę na świecie?

"Bycie mamą jest niesamowite. To ostra jazda bez trzymanki na najbardziej niebezpiecznej kolejce górskiej, jaką tylko można sobie wyobrazić. Wszak odpowiedzialność, jaką na siebie bierzemy, będąc mamami, i to, jak ogromny wpływ mamy na przyszłe życie naszych dzieci, są wręcz przytłaczające.

Jak przetrwać w roli matki? Jak nie oszaleć, wykonując tę najcięższą i najwspanialszą pracę na świecie?

Jak pokazać, że nie jesteśmy robotami, ale też ludźmi, ze swoimi potrzebami, marzeniami, jednocześnie nie przekraczając granicy, gdzie wkrada się zaniedbanie syna czy córki?

Albo w drugą stronę – jak nie przepaść w matkowaniu, zatracając siebie? Dobrze, że choć na niektóre z pytań możemy znaleźć odpowiedź...

Jak wyłapać te wrodzone talenty? Obserwując. Jak być blisko dziecka? Słuchając, dotykając go sercem.

Jak uczyć dziecko siebie i świata? Dając mu przykład sobą.

Jako mamy każdego dnia dokonujemy setek mniejszych i większych wyborów. Każdy z nich ma jakiś wpływ na nasze pociechy i na nas same. Mimo trudu, mimo wielu chwil, kiedy czuję się bezradna, wyczerpana, przytłoczona, jestem nieopisanie wdzięczna za moich synów. W nich widzę swoje wady i zalety. W nich odnajduję pasję, miłość, wdzięczność. Oni pokazują mi te części mnie samej, które wypadałoby, abym doskonaliła. Są jednocześnie niczym lustro miłości, którą w sobie niosę. Pokazują mi, że jestem piękna, wspaniała, silna w momentach, kiedy o tym zapominam. Przytulają mnie, kiedy widzą, że ogarnął mnie smutek. Zachwycają się i cieszą, kiedy skaczę z radości.

Boże, dziękuję Ci, że pozwoliłeś mi być mamą.

Chłopaki, dziękuję, że wybraliście właśnie mnie na swoją mamę.

Obym podołała tej roli najlepiej, jak tylko potrafię.

Obym uczyła się na błędach, które popełniłam do tej pory, i na tych, które jeszcze przede mną.

Obym zawsze pamiętała, że jestem dla swojego dziecka pierwszą miłością w jego życiu.

(...)

Pisząc, wspominałam, rozmyślałam, wzruszałam się, czasem denerwowałam. Nawet, a może przede wszystkim – uczyłam.

Tak wiele wszystkiego jest w jednym słowie – MAMA – słowie, które jest tak bardzo ważne dla naszego dziecka. Wszak Mama to Dom. Dosłownie i w przenośni. Dom zaś to nie tylko miejsce w którym mieszkamy, ale ludzie, których darzymy miłością. MAMA to MIŁOŚĆ."

Karolina Staszak - kobieta, mama trzech chłopców, żona, pisarka, czasem ilustratorka i malarka. Absolwentka gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uwielbia kolor fioletowy i turkusowy, mocno gorzką czekoladę, filmy (sf, fantasy) i pracę w galerii sztuki, gdzie odnalazła swoje miejsce. Nie przepada za gotowaniem, technologicznymi nowinkami. Źle znosi spóźnialstwo oraz konflikty. Kocha: słuchać jak jej mąż gra na gitarze, czytać książki, czarną jak heban kawę, spacery po lesie oraz szum liści tańczących na wietrze.

Autorka książek: „Rozkosz istnienia, czyli jak pokochałam siebie” (wyd. Zwierciadło 2022), „Endometrioza” (wyd. Mando 2020), „Co teraz? Moja ukochana została matką!” (wyd. WasPos 2018), „Dom pięknych snów” (wyd. Skrzat 2018), „Gdziekolwiek serce twoje…” (wyd. WasPos 2018).