"To nie ten Zachód" to opowieść z emigracji. Treścią są przeżycia i wrażenia pochodzącego z Krakowa dziennikarza, który do Wielkiej Brytanii przybył po akcesji Polski do Unii Europejskiej. Książka napisana jest w barwny i raczej bezkompromisowy sposób. Jest tu miejsce na śmiech i na refleksję.

Rzecz zaczyna się z "wysokiego C" tzn. szokiem poznawczym, doznanym przez nowoprzybyłego, który do tej pory bywał w wielu różnych krajach, w tym angielskojęzycznych, a ten znał bardziej z książek i kinowego bądź telewizyjnego ekranu. Rzeczywistość okazała się zgoła inna.

"To nie ten Zachód" to nie jest jednak skarga na Wielką Brytanię. Ani pochwała. To rozrachunek. To rozkładanie rozmaitych fragmentów życia na czynniki pierwsze. Jaka jest Wielka Brytania na co dzień? Nowoczesna - czy raczej przaśna? Wygodna - czy uciążliwa? A jak na tym tle wypada Polska? Z tej codziennej analizy i porównania do tego, co w "Starym Kraju" wychodzą plusy i minusy.

Wszystko to... przede wszystkim na wesoło. Owszem, jest tu i refleksja i trochę smutku nawet. Ale więcej żartu, zdziwienia, sarkazmu - i do tego sporo wiedzy. I historycznej i sportowej i kulinarnej nawet. Bo przecież autor mieszka w Manchesterze, a sam przez lata zajmował się sportem - więc jak mógłby uniknąć oddziaływania tamtejszych gigantów futbolowych?

Sporo tu codziennych historyjek i zdarzeń i dłuższych historii, dotyczących tego miejsca. Dzieje się w domu, w pubie i w urzędzie itd.

Książkę zauważyły m.in. "Wprost", "Gazeta w Krakowie” i londyńskie radio "Note". To rzecz o emigrantach, ale nie tylko. I nie tylko dla emigrantów.