Grześczak, Marian (1934-2010) [pomysł i red.]: Wiek Wierzbaka. Głosy poezji i prozy.

[Wydanie pierwsze; First edition].

Poznań: Harbor Point; Media Rodzina, © 2006.

22 cm, oprawa twarda oryg., 182,[1] s. HB, Fine. Stan lepiej niż bardzo dobry.

Masa egz.: 370 g.

Jest to antologia grupy poetyckiej Wierzbak działającej w Poznaniu w latach 1955-1960‚ którą tworzyło ośmiu poetów: Bohdan Adamczak‚ Ryszard Danecki‚ Gerard Górnicki‚ Marian Grześczak‚ Maciej Maria Kozłowski‚ Józef Ratajczak‚ Konrad Sutarski i Eugeniusz Wachowiak. Chcieli pisać poezje miłosne i pisali‚ ale doszło do „czarnego czwartku” 28 czerwca 1956 roku‚ gdy do zbuntowanych robotników Poznania władza PRL oddała strzały i poeci nie mogli pisać już tylko o miłości. Byli uczestnikami i świadkami tragicznych wydarzeń. Dość wspomnieć‚ że spod pióra ówczesnego studenta bohemistyki UAM, Mariana Grześczaka spłynął wiersz „Czerwiec 56‚ Poznań‚ rano” oraz powieść „Odyseja‚ odyseja”‚ zaś Ryszard Danecki napisał przejmującą‚ choć zaledwie ośmiowersową elegię „Poległym w czerwcu 1956” (jeśli kogoś interesuje‚ jak polska literatura zareagowała na tragiczne wydarzenia sprzed pół wieku‚ niech sięgnie po opublikowaną kilka miesięcy temu antologię zredagowaną przez Stefana Drajewskiego „Czarny czwartek. Wiersze o Poznańskim Czerwcu ’56”; tu znajdzie m.in. słynny wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny „Rozstrzelano moje serce w Poznaniu”). Nie znaczy to wcale‚ że twórczość poetów Wierzbaka stała się na wskroś polityczna. Nic z tych rzeczy. Ich ambicją było przede wszystkim ożywienie polskiego życia kulturalnego w imię niczym nie skrępowanej wolności artystycznej. Już po kilku miesiącach działalności (w początkowej fazie istnienia grupy publikowali głównie w poznańskim piśmie „Wyboje”) w 1957 roku pod hasłem „Poezja chlebem powszednim” zorganizowali I Poznański Listopad Poetycki (który odbywa się do dzisiaj pod nazwą Międzynarodowy Listopad Poetycki).

Młodzi poeci działali w opozycji wobec warszawskiej „Współczesności” i krakowskiej „Muszyny”. Jak na młodych poetów przystało‚ wydali wspólnie dwa almanachy „Liść człowieka” (1957) oraz „Wynikanie” (1959)‚ po czym każdy z nich poszedł swoją drogą. Antologia Mariana Grześczaka dokumentuje dzieje Wierzbaka‚ ale także prezentuje twórczość każdego z jego członków już po rozluźnieniu się grupowych więzów. Dzisiaj dwóch z nich nie żyje‚ trzech mieszka w Poznaniu‚ jeden w Kaliszu‚ jeden w Warszawie‚ jeden w Budapeszcie. Ale spotykają się w miarę regularnie. Na początku października z trzema spośród nich spędziłem kilka dni na Węgrzech. Podróż autem w pełnym słońcu z Budapesztu‚ gdzie mieliśmy spotkanie w Instytucie Polskim do Pecsu‚ gdzie widzieliśmy się ze studentami slawistyki (prowadził Sutarski‚ obok niego siedział Grześczak‚ a ja z tyłu obok Daneckiego), to jedna z najwspanialszych podróży‚ jaka przydarzyła mi się w życiu. Niech żyje Wierzbak!

Janusz Drzewucki - wg Rynek książki - Biblioteka Analiz

Grześczak Wiek Wierzbaka Głosy poezji i prozy Wierzbak Adamczak Danecki Górnicki Kozłowski Ratajczak Sutarski Wachowiak Czerwiec 1956 Poznań 8372781664 83-7278-166-4 9788372781666 978-83-7278-166-6 wac0287