Władysław Czachórski (1850 - 1911) - "Odpoczynek"
Grafika przedstawiająca odpoczywającą w fotelu młodą kobietę.
Autor: Władysław Czachórski (Lublin 1850 – Monachium 1911) – obok Józefa Brandta i Alfreda Wierusza Kowalskiego, był najwyżej cenionym i najbardziej znanym przedstawicielem polskiej kolonii artystycznej w Monachium przełomu XIX i XX w. Studia artystyczne rozpoczął u R. Hadziewicza w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1866 – 1867), następnie kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie (1868) oraz od 1869 w Akademii w Monachium, pod kierunkiem H. Anschutza, O. Seitza, A. Wagnera i K. Piloty’ego. Akademię ukończył w 1873r., odznaczony srebrnym medalem za scenę z „Kupca weneckiego”. W latach 1874 – 1877 podróżował do Włoch, Francji i kilkukrotnie przyjeżdżał do ojczystego kraju. W roku 1879 na stałe osiadł w Monachium i wziął udział w II Wszechświatowej Wystawie Sztuki w monachijskim Glaspalast, na której otrzymał złoty medal za obraz „Aktorzy przed Hamletem”. Powszechnie ceniony i szanowany, został w roku 1893 odznaczony bawarskim Orderem Św. Michała. Był członkiem monachijskiego Kunstverein’u, członkiem Akademii Berlińskiej i honorowym profesorem Akademii Monachijskiej. Brał udział w licznych wystawach, m.in. w Monachium, Wiedniu, Berlinie, Dreźnie, Lwowie oraz Krakowie, Warszawie i Łodzi. Malował obrazy o tematyce szekspirowskiej, martwe natury, wnętrza, pejzaże i portrety, a także – przede wszystkim – kameralne sceny salonowe z postaciami pięknych i delikatnych dam, które niczym „zaczarowane księżniczki w atłasowych szatach żyją w świecie szczęśliwości, beztroski, wiecznej pogody, ciągłego uśmiechu i wytworności”. Doskonałość warsztatu, elegancja, finezja i mistrzostwo w odtwarzaniu detali bogatych strojów, tkanin, kwiatów i zabytkowych przedmiotów sprawiły, że właśnie te obrazy znajdowały najwięcej nabywców. Sukces i ogromne powodzenie Czachórskiego na europejskim rynku sztuki spowodowały, że tylko niewiele jego dzieł trafiło do rodzimych zbiorów. Większość z nich zgromadziła monograficzna wystawa prac artysty przygotowana w 2001 roku przez Muzeum w Lublinie.

Technika: drzeworyt sztorcowy / papier. Praca sygnowana monogramem na klocku w prawym dolnym rogu kompozycji.

Wymiary: w świetle 12 cm x 15 cm, z ramą: 24 x 27 cm.
Stan zachowania: Bardzo dobry.