Zmodyfikowany obiektyw Helios-44M-4 (Wałdaj, rok produkcji 1990). Modyfikacja polega na skróceniu minimalnej odległości ostrzenia z 50 do 41 cm, oczywiście bez utraty możliwości ostrzenia do nieskończoności (szczegóły niżej - koniecznie przeczytaj). Soczewki nie były odwracane.

Obiektyw jest po czyszczeniu i wymianie smaru na helikodzie na teflonowy (Polar Bear, średnia gęstość). Umożliwia uzyskanie większego rozmycia głębi i większego przybliżenia niż niezmodyfikowany Helios, np. do fotografii artystycznej.

Jeśli chodzi o jakość obrazu, jest to standardowy Helios-44M-4, nie odbiegający jakością od średniej (a więc ostry w środku od pełnej dziury, w rogach po domknięciu przysłony). Na życzenie chętnie podeślę zdjęcia z testami ostrości tego egzemplarza.

Stan optyki idealny - brak rys, mgły, grzyba, przetarć, ubytków powłok.

Stan wizualny korpusu bardzo dobry - bardzo nieznaczne przetarcie czarnej farby od normalnego użytkowania. Oznaczenia odległości, głębi ostrości i przysłony bardzo wyraźne, kompletnie niezatarte.

Przysłona sucha, chodzi równo i szybko w pełnym zakresie. Zaolejenie, zdarzające się w obiektywach z Wałdaju, nie powinno mieć miejsca w przyszłości ze względu na wymieniony smar. Popychacz przysłony działa bez zarzutu.

Pierścień przysłony chodzi równo z ładnymi klikami.

Pierścień fokusu chodzi ładnie, z równomiernym, średnio-niskim oporem.

Obiektyw sprzedaję z dwoma dekielkami: tylny M42 (zamiennik) i przedni 52 mm, nakładany z logo Zenit (oryginał).

Kilka słów o modyfikacji. Polega na rozszerzeniu zakresu ostrzenia przez zwężenie listka ograniczającego obrót pierścienia ostrości. Modyfikacja powoduje, że obiektyw wysuwa się znacznie dalej niż normalnie. Wizualnie wygląda to oczywiście tak sobie, bo obiektyw nie był projektowany do tak dalekiego wysuwania układu optycznego i częściowo przy tym odkrywa się helikoida. Drugą, chyba ważniejszą rzeczą, jest to, że pręcik otwierania/zamykania przysłony przy ostrzeniu poniżej około 49 cm wychodzi z widelca połączonego z pierścieniem przysłony. Sprawia to, że przy tak krótkim ostrzeniu nie ma możliwości kontroli przysłony - trzeba ją ustawić wcześniej, naostrzyć na mniejszą odległość, zrobić zdjęcie i zmienić ostrzenie z powrotem powyżej 49 cm aby pręcik wszedł z powrotem w widelec. Jest to nieco niedogodne, ale takie niestety są ograniczenia konstrukcyjne Heliosa.

Uwaga: w razie wypadnięcia pręcika z widelca i zmiany przysłony, może być troszkę upierdliwe umieszczanie go z powrotem w widelcu. Trzeba wtedy ustawić pierścień przysłony na f/16, wcisnąć popychacz palcem do momentu, aż pręcik znajdzie się dokładnie pod widelcem i zmiana fokusu powyżej 49 cm.

Obiektyw sprzedaję ponieważ korzystam z innych, umożliwiających podobne, a nawet większe zbliżenia bez użycia filtrów ani pierścieni pośrednich.