Zofia Nałkowska Granica

“Granica” to powieść autorstwa Zofii Nałkowskiej, wydana po raz pierwszy w 1935 roku. Opowiada o losach Zenona Ziembiewicza, jego karierze i miłosnych problemach. Łączy w sobie cechy wielu gatunków: powieści psychologicznej, realistycznej, sensacyjnej i kryminału.

Głównym bohaterem jest Zenon Ziembiewicz, pochodzący ze szlacheckiej, niezbyt zamożnej rodziny. Zenon wyjeżdża do miasta, aby tam się uczyć. W mieście poznaje Elżbietę Biecką, pochodzącą z bogatej rodziny, wychowywaną jednak przez ciotkę. Następnie wyjeżdża do Paryża, gdzie pobiera dalszą edukację. Po powrocie do kraju, w rodzinnej miejscowości poznaje Justynę Bogutównę, córkę kucharki, która pracuje w folwarku za tyle, co zje. Oboje są sobą zafascynowani, przeżywają krótki romans. Zenon wraca do miasta, gdzie oświadcza się Elżbiecie. Justyna zmuszona do podróżowania chorobą matki także udaje się do tego samego miejsca. Kochankowie z Boleborzy spotykają się przypadkiem na ulicy, ich romans odżywa na nowo. Dowiaduje się o tym Elżbieta, która postanawia zostawić Zenona; ten chce jej powrotu, oferuje Justynie pomoc finansową2. Nie ma na myśli aborcji, jednakże Justyna tak to odbiera i usuwa ciążę. Elżbieta nic o tym nie wie, jej dobroczynność pozwala na opiekę nad Justyną. Młoda chłopka jest załamana ze względu na popełniony czyn.

Powieść jest ceniona za zwartą i przejrzystą kompozycję, znakomitą kreację postaci, intrygujące wątki fabularne, wiarygodnie naszkicowane tło historyczne i obyczajowe.

Pamiętaj, że to jest tylko ogólny opis książki. Aby uzyskać pełne zrozumienie treści, najlepiej przeczytać książkę samodzielnie.