1939 do 1945 kartki z pamiętnika
Jan Kwapiński

Wydanie 1
Rok wydania 1947

Stan dobry

Jan Kwapiński (1885-1964). Właśc. Piotr Edmund Chałupka, PS. Kacper, Stanisław. Działacz PPS, od 1906 w PPS-Frakcji Rewolucyjnej, więziony przez władze rosyjskie; 1920-1939 członek KCW PPS; 1919-1939 współzałożyciel i przewodniczący ZG Związku Zawodowego Robotników Rolnych; 1922-1939 przewodniczący Komisji Centralnej Związków Zawodowych; 1922-1930 poseł na Sejm; 1929-1930 współorganizator Centrolewu; 1940-1941 więzień NKWD; minister i wicepremier (1943-1944) rządu emigracyjnego w Londynie; od 1945 członek Centralnej Rady Partyjnej oraz Centralnego Komitetu Zagranicznego PPS".

"Jan Kwapiński wiele pisał. Poza artykułami drukowanymi w prasie partyjnej i związkowej ogłosił oddzielnie kilka tomików wspomnień. Między innymi: „Organizacja Bojowa. Katorga. Rewolucja Rosyjska” (Warszawa 1928); „Pod Rogowem. Ze wspomnień bojowca” (Warszawa 1922, 1938). Należy też wymienić wydanie emigracyjne „1939-1945. Kartki z pamiętnika” (Londyn 1947). Wobec rozdźwięków, tarć i skłócenia wewnętrznego polskiej emigracji politycznej publikacja spotkała się z kontrowersyjnym przyjęciem. Sławę, choć pośmiertną przyniósł mu bardzo szczególny pamiętnik „Moje wspomnienia” 1904-1939, wydany nakładem Księgarni Polskiej w Paryżu w 1965, gdzie zawarł niepowtarzalne relacje z wydarzeń, w których uczestniczył. Tam między innymi znalazła się relacja z „Krwawej środy”, która miała miejsce w Łodzi 15 sierpnia 1906 r.. Oto jej istotny fragment: W Łodzi „krwawą środę” zaczęto o godzinie 6 wieczorem. Godzina była spóźniona, bo w Warszawie i innych miastach zaczęto z rana. Władze policyjne w obawie przed masakrą policji na posterunkach, o godzinie 12-tej w południe wycofały policję, zastępując ją wojskiem. Organizacja Bojowa z braku policji i żandarmów napadała na kozaków. Strzelanina trwała około trzech godzin. Panika wśród władz była ogromna. Oddział, który dokonał napadu na cyrkuł liczył 22 ludzi. Napad był precyzyjnie opracowany; zbiórka była w parku „Tivoli”, stamtąd cały ten oddział szedł w taki sposób, żeby punktualnie o 6-tej być na miejscu. W momencie podejścia do cyrkułu z ulicy Wólczańskiej na spotkanie bojowców wyszedł patrol kozacki. Z chwilą ukazania się patrolu oczy wszystkich bojowców zwrócone były w stronę dowódcy oddziału tow. „Henryka”. Sękowski obrzucił okiem swój oddział, dał znak „baczność”, wyjął trąbkę z kieszeni, dając sygnał do ataku. W oka mgnieniu, według z góry opracowanego planu, bojowcy rzucili się do cyrkułu, rozległy się sygnały i po chwili wybuch trzech bomb. W czasie, kiedy 18 towarzyszy przypuszczało szturm do cyrkuły, tow. „Henryk” z 4 bojowcami rzucił się na kozaków. Jeden kozak został śmiertelnie raniony, reszta uciekła".