Gajowiec żółty, określany też jako jasnota gajowiec, to mało wymagająca bylina okrywowa i zadarniająca do cienia. Wystarczy zapewnić jej cieniste stanowisko i lekką oraz żyzną glebę, żeby szybko się rozrastała i efektownie kwitła. Gajowiec żółty szybko się ukorzenia przy pomocy nadziemnych rozłogów tworząc zwartą darń. Wzniesione pędy gajowca osiągają do 30 cm wysokości. Pędy są porośnięte jajowatymi, zielonymi liśćmi o ząbkowanych krawędziach. Liście odmian ozdobnych mogą mieć srebrne lub białe plamki oraz kontrastowe unerwienie. Bardzo miododajne, żółte kwiaty gajowca pojawiają się w kwietniu i utrzymują do czerwca, a czasami nawet dłużej. Niewielkie nasiona gajowca żółtego są z łatwością przenoszone przez mrówki.

Właściwości lecznicze gajowca żółtego są od dawna wykorzystywane w ziołolecznictwie. Herbatki i napary z ziela gajowca stosuje się do leczenia bólów menstruacyjnych, zaburzeń trawienia oraz do zwalczania chorób układu oddechowego. Kąpiele z zastosowaniem ziela gajowca są pomocne w zapaleniach pęcherza oraz chorobach nerek. Zdrowotne właściwości gajowca żółtego można również wykorzystać przygotowując okłady na wrzody oraz żylaki.

W ogrodzie gajowce to niezastąpione rośliny do miejsc cienistych i trudno dostępnych. Doskonale zastępują trawnik, który można tak samo kosić, a gajowiec odrośnie. Gajowca żółtego można też sadzić pod starymi i rozłożystymi drzewami gdzie nic nie chce urosnąć np. stare sosny, orzechy włoskie itp., daje tez rade na wzniesieniach i suchych skarpach. Żeby szybko uzyskać gęsty zielony dywan należy sadzić 10-15 roślin na 1 m². Taki rozstaw sadzenia gajowca żółtego pozwala uzyskać najlepsze efekty. Jest roślina szybko przyrastającą i bezobsługową, a w naszych warunkach klimatycznych całkowicie mrozoodporną.

Oświadczam, że zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniającym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylającym dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE do każdej partii roślin lub rośliny dołączony jest paszport.