Iglica pospolitawystępuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. W Polsce jest rośliną pospolitą. Odporna na zmienne warunki atmosferyczne, nie ma specjalnych wymagań względem gleby. Iglica to niewielka, dwuletnia roślina z rodziny bodziszkowatych. W porze kwitnienia (od kwietnia do października) pojawiają się na niej delikatne, drobne różowe kwiaty. Dorasta do pół metra wysokości. Jest rośliną miododajną. Iglica wydziela specyficzny, przypominający piżmo zapach.

Właściwości i tradycyjne zastosowanie ziela iglicy:

Iglica pospolita to niepozorna roślina, w której drzemie ogrom właściwości. Od stuleci wykorzystywana jest w medycynie ludowej. Ziele iglicy pospolitej stanowi cenne źródło witamin A i C, zawiera flawony, garbniki, sole mineralne, kofeinę i kwasy (cytrynowy, jabłkowy i galusowy).

W medycynie naturalnej ziele iglicy stosowane jest ze względu na dobroczynny wpływ na układ moczowy, korzystne działanie na układ odpornościowy oraz jako środek pomagający na kobiece dolegliwości. Wspiera procesy przeciwzapalne. Pomaga siłom obronnym organizmu w trakcie infekcji i przeziębień. Ziele iglicy może być również stosowane do przemywania narządów płciowych. Łagodzi bolesne i zbyt obfite miesiączki. Dodatkowo taka ziołowa herbatka z iglicy działa wyciszająco i ułatwia zasypianie.
Według tradycyjnych receptur z ziela iglicy przygotowuje się napary, odwary i nalewki. Napary i odwary z iglicy stosowano również zewnętrznie do przemywania ran lub wykonywania okładów na bolące stawy.