Zbigniew Chałko "Jaworowe niebo."
Drzeworyty Bronisław Bąk.
Po kapitulacji Warszawy , Chałko trafił do obozu jenieckiego , stalag XI B Fillingbosstel , gdzie przebywał do końca wojny. W czasie pobytu w obozie Zbigniew prowadził dzienniczek. Starannie dzień po dniu zapisywał wszystkie wydarzenia, nawet błahe. Notował nastroje, nawet robił rysunki towarzyszy. Pamiętnik ten jest nie tylko wartościowym dokumentem historycznym, ale, pisany przez wrażliwego obserwatora, jest wzruszającą lekturą.
Po śmierci autora w 1994 roku jego żona, Włada Chałko opracowała i opublikowała go pod tytułem "Dziennik Jeniecki." Po wojnie nie wrócił do kraju. W latach sześćdziesiątych Oficyna Poetów i Malarzy w Londynie wydrukowała jego tomik poezji pod nazwą „Jaworowe Niebo”. Po wyjeździe do Chicago Chałko pisał już głównie do szuflady, nie dbając o publikację. Czasem umieszczał swe wiersze w lokalnych pismach polonijnych. Dopiero po jego śmierci, staraniem żony, wydano w Lublinie w opracowaniu Bogusława Wróblewskiego wiersze zebrane pod tytułem „Dłoń pełna snów”. Zbiór ten zawiera zarówno wiersze powstańcze, jak i pisane na emigracji, nasiąknięte tęsknotą do kraju, wzruszające, pełne liryki.
Oficyna Poetów i Malarzy, Londyn 1962.
Okładka twarda.
Dedykacja Autora "z przyjaźnią" dla poety w USA. Lekkie zaplamienia i przebarwienie na tyle oprawy. W środku książka jak nowa.