Czy wolno poprawiać mistrza? Tak, ale  tylko pod warunkiem, że czyni to inny mistrz.

"Kubuś Fatalista" to jedna z najukochańszych powieści Kundery, stanowi dla niego klucz do zrozumienia Francji, jej doniosłej roli i burzliwych dziejów. Jednak inspirowana dziełem Diderota sztuka czeskiego pisarza nie jest zwykłą adaptacją. Jak mówi sam Kundera: „[To] wariacja na temat powieści, którą chciałem uczcić”.

Trochę to opowieść drogi, złożona w całości z zabawnych dialogów. Prawdziwa perełka.

Klasyka w najlepszym wydaniu oraz hołd złożony przez Kunderę Denisowi Diderotowi.

Od wydawcy:

„Moja wizja dzieła Diderota jest z pewnością zbyt osobista, lecz nie jest chyba nietrafna: można się bowiem obejść bez Diderota jako autora sztuk teatralnych; można ostatecznie zrozumieć historię filozofii, nie znając esejów wielkiego encyklopedysty; lecz nalegam: historia powieści bez "Kubusia Fatalisty" byłaby niezrozumiała i niepełna. Rzekłbym nawet, że utwór ten traci, gdy ocenia się go wyłącznie w perspektywie całego dzieła Diderota, a nie w kontekście powieści światowej; jego prawdziwa wielkość jest widoczna jedynie w zestawieniu z "Don Kichotem" czy "Tomem Jonesem", "Ulissesem" czy "Ferdydurke".”

fragment